13 (2010)

Regie: Géla Babluani | 91 minuten | drama, thriller | Acteurs: Jason Statham, Mickey Rourke, Alexander Skarsgård, Emmanuelle Chriqui, Ray Winstone, David Zayas, Michael Shannon, Natasha Lyonne, 50 Cent, Gaby Hoffmann, Sam Riley, Ben Gazzara    

‘Millennium’, ‘Funny Games’, ‘The Ring’, ‘Let the Right One in, ‘Loft’. Het is slechts het topje van de ijsberg. Tal van succesvolle films uit Europa en Azië wachten hetzelfde lot: een Amerikaanse remake. Zolang het Amerikaanse filmpubliek het vertikt om ondertiteling te lezen, zijn de kansen voor een Europese of Aziatische film op succes in de Verenigde Staten nihil. Omdat sommige regisseurs moeite hebben om hun ‘kindje’ los te laten, bieden ze aan om zelf de Amerikaanse remake te draaien. De eigenzinnige Oostenrijkse filmmaker Michael Haneke deed dat bijvoorbeeld met ‘Funny Games’. Wie zelf de regie voert, kan er zelf voor zorgen dat de remake zo dicht mogelijk bij het origineel blijft. Voor een buitenstaander is het echter onbegrijpelijk waarom een regisseur dezelfde film tweemaal maakt. Hadden ze bij de eerste versie dan niet al het onderste uit de kan gehaald? Of zwichten ze simpelweg voor het grote geld?

Gela Babluani, een Fransman met Georgische roots, kende in 2005 grote successen met zijn debuutfilm ’13 Tzameti’, een razend spannende low-budgetthriller waarin hij zijn broer George liet schitteren in de hoofdrol. Het succes van Babluani bleef ook aan de andere zijde van de oceaan niet onopgemerkt en toen hij gevraagd een nieuwe versie van zijn eigen debuut te maken, hapte de jonge en gretige filmmaker toe. Het resultaat ’13’ (2010) is inhoudelijk in feite gelijk aan het origineel, al is er het een en ander aan ‘backstory’ toegevoegd om het verhaal wat meer ‘body’ te geven. Vince (Sam Riley) is een eenvoudige electriciën wiens familie in geldnood komt te zitten wanneer de vader in het ziekenhuis belandt. Tijdens een klus bij een verslaafde gangster thuis, vangt hij wat op over een uitnodiging voor een geheimzinnig spel waarbij miljoenen te verdienen zijn. Als de crimineel komt te overlijden na een overdosis, ziet Vince zijn kans schoon: hij besluit stiekem de uitdaging aan te gaan. Hij komt terecht in het duistere wereldje van illegale gokpraktijken, waarbij zijn eigen leven en dat van anderen meerdere malen op het spel komt te staan.

Wanneer een regisseur zijn eigen film opnieuw maakt, ontkom je er niet aan beide versies met elkaar te vergelijken. Was ’13 Tzameti’ nog gruizig en zwart-wit, zijn Amerikaanse broertje (in kleur) ziet er een stuk gepolijster uit. Dat geldt ook voor de karakters: in de Franstalige versie was de door George Babluani gespeelde hoofdpersoon Sébastien een ongrijpbare figuur waartoe het lastig doordringen was. Sam Riley is ook niet bepaald een open boek, maar mist het mysterieuze dat Babluani wel had. Dat geldt helemaal voor de andere personages in deze film. De producent trok een blik ’tough guys’ open – niet echt origineel om mensen als Jason Statham, Ray Winstone en Mickey Rourke te casten – en gaf hen hun eigen achtergrondverhaal. Dit pakt echter onvoordelig uit; de nevenpersonages zijn namelijk helemaal niet zo interessant. Babluani liet ons in ’13 Tzameti’ nog in het duister tasten naar de schimmige figuren die de hoofdpersoon omringden en dat was vele malen effectiever. Dat het acteerwerk verder in orde is – met naast Riley een heerlijk schmierende Michael Shannon als uitblinker! – is mooi meegenomen maar maakt het gebrek aan impact nog niet goed. (Het wederom erbarmelijke optreden van Curtis ’50 Cent’ Jackson zien we voor het gemak maar even over het hoofd.) Leuk om ook (de zichtbaar ouder geworden) Ben Gazzara weer eens te zien in een bijrolletje.

Op zich is ’13’ helemaal geen onaardige film. Zeker als je het origineel nooit gezien hebt, kun je je laten meeslepen door de bij vlagen stevig opgevoerde spanning en het strakke tempo. Zo bloedstollend als ’13 Tzameti’ wordt deze Amerikaanse versie echter nooit. Daarvoor is het allemaal net wat te gepolijst. De rauwe randjes die het origineel zo ijzingwekkend maakten, zijn keurig weggevijld om maar een zo groot mogelijk publiek aan te kunnen spreken. Gela Babluani lijkt te zijn gezwicht voor de gouden bergen die hem ongetwijfeld zijn beloofd en hoewel dat geen slechte film oplevert, is ’13’ duidelijk inferieur aan het Franstalige origineel. En dus mag je dit gerust een volkomen onnodige remake noemen.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 16 juni 2011