17 Again (2009)

Regie: Burr Steers | 102 minuten | komedie, drama, fantasie, romantiek | Acteurs: Zac Efron, Matthew Perry, Michelle Trachtenberg, Leslie Mann, Thomas Lennon, Allison Miller, Tyler Steelman, Katerina Graham, Sterling Knight, Melora Hardin, Hunter Parrish, Melissa Ordway, Tiya Sircar    

Waarom geven tienerfilms, wat in Amerika vaak betekent: highschool films, vaak zo’n raar gevoel in de buik? Omdat er meestal een sfeer wordt geschetst waarvan je denkt: was het bij ons ook maar zo! Je voelt verlangen naar toen en ziet hoe het had moeten zijn. Met alle kennis en vaardigheden die je nu bezit had het allemaal zo veel mooier kunnen zijn, zoveel beter. Je had dan zoveel meer succes gehad bij de meisjes en niemand had je wat kunnen maken. De realiteit is natuurlijk dat je het allemaal niet wist en kon en je verloren voelde in onbekende verlangens en je maar amper staande hield ondanks je krampachtig gekoesterde maskers.

Op dit sentiment bouwt ’17 Again’. De film opent als een ode aan de ultieme highschool ervaring, die iedereen zou willen. Het bruist, het leeft en jij, ofwel, Mike, de hoofdfiguur van de film, bent succesvol basketballer en alle meisjes vallen op je, eh, hem. Het moment dat Mike voor zijn liefje kiest, tijdens een wedstrijd, is ontroerend, maar het roept direct de vraag op: hoe gaat dit verder? Want je voelt natuurlijk al aan je water dat dit niet goed gaat komen, anders heb je geen verhaal.

Het lijkt niet anders te kunnen dan dat de film zich ontplooit als een platte promotie voor ‘kiezen voor je carrière’ en ‘gaan voor je dromen’, of in het ergste geval: als een propagandafilm voor abortus of zoiets. Dit is gelukkig niet het geval. Het geheel ontwikkelt zich zelfs zeer verrassend, ondanks dat het gegeven zo oud lijkt als de weg naar Rome. De verrassing zit hem dan ook niet in enige vorm van vernieuwing – alle romantisch-komische paden zijn immers al lang platgetreden en terug gaan naar je jeugd om dingen recht te zetten kennen we ook al – maar in de vlekkeloze uitvoering die bij tijd en wijle ook nog eens erg grappig is.

Vlekkeloze uitvoering betekent hier: binnen het genre worden alle regels keurig gevolgd, de plot klopt en is, gezien als leerzaam sprookje, sluitend. Iedereen is goed gecast, er is magie tussen de spelers en de prettige boodschap is genuanceerd passend in deze tijd, niet te belegen en niet te Amerikaans, maar universeel: liefde en succes komen wellicht uit een ander hoek dan je verwacht, maar altijd geldt: je krijgt precies terug wat je geeft. En de ontwikkeling naar deze inzichten verloopt geloofwaardig.

Eén van die genre regels is gelegen in de rolverdeling. De mooie, succesvolle tiener (goed neergezet door een verrassende Zac Efron, het sterretje uit de populaire ‘High School Musical’ serie, is zelf niet zo grappig, maar wordt geflankeerd door een komische best friend, die bij tijd en wijle hilarisch is. De romantiek tussen hem en zijn ‘oudere vrouw’ bruist en dat is mede te danken aan Efron, die laat zien dat hij als acteur meer in huis heeft dan zijn mooie ogen.

Burr Steers maakte in 2002 al goede sier met het eigenzinnige ‘Igby Goes Down’, waarna we weinig meer van hem vernamen. Hij dook her en der op als regisseur van afleveringen van televisieseries en dat was het. De producers van ’17 Again’ hebben er goed aan gedaan hem voor dit project te vragen, want met deze film bewijst hij (weer) dat hij het witte doek meer dan waardig is. ’17 Again’ is niet zo eigenzinnig als ‘Igby Goes Down’, maar doet er in kwaliteit niet voor onder, want uiteindelijk is dit gewoon een goed uitgewerkte en uitgevoerde, leuke film!

Arjen Dijkstra

Waardering: 4

Bioscooprelease: 23 april 2009