25 degrés en hiver (2004)

Regie: Stéphane Vuillet | 90 minuten | drama, komedie | Acteurs: Jacques Gamblin, Carmen Maura, Ingeborga Dapkunaite, Raphaëlle Molinier, Pedro Romero, Lubna Azabal, Valérie Lemaître, Aleksandr Medvedev, Josse De Pauw, Laurence Vielle, Patrick Massieu, David Geclowicz, Rosalia Cuevas, Aïssatou Diop

De bijzondere film ’25 degrés en hiver’ is het debuut van de Franse filmmaker Stéphane Vuillet. De film is op het filmfestival in Berlijn werd genomineerd voor een gouden beer. En dat is niet onterecht.

Een van de bijzondere elementen van de film is het oog voor detail van Stéphane Vuillet. De bijzondere camerastandpunten die hij in de film kiest, zorgen ervoor dat je als kijker de hele film geboeid blijft.

Het verhaal gaat over Miguel (Jacques Gamblin) die tijdens een van zijn ritten opeens een vreemde vrouw in zijn busje aantreft. Miguel die wel andere dingen aan zijn hoofd heeft, staat er in eerste instantie op dat de vrouw de auto verlaat. Maar als blijkt dat ze vluchteling is, die door de politie wordt gezocht, besluit hij haar te helpen. Sonia (Ingeborga Dapkunaite) is op zoek naar haar man, die in Brussel zou wonen. Tijdens deze zoektocht worden de twee bijgestaan door Miguels nieuwsgierige dochter Laura (Raphaëlle Molinier) en zijn neurotische moeder.

De combinatie van de verschillende verhaallijnen maken ’25 degrés en hiver’ de moeite waard. De ontluikende liefde tussen Miguel en Sonia zorgen voor de diepgang in het verhaal, terwijl de relatie tussen Miguel en zijn malafide werkgever zorgen voor de nodige humor. Alle acteurs lijken in deze film op hun plek, maar een aparte vermelding verdient Raphaëlle Molinier. Zij slaagt er ondanks haar jonge leeftijd in om zeer overtuigend de rol van Laura neer te zetten, het ondeugende meisje dat haar moeder mist en een vader heeft die eigenlijk geen vader is.

’25 degrés en hiver’ speelt zich niet voor niks af in het centrum van Europa. Een film als deze weet door de nodige humor het vluchtelingenvraagstuk op een bijzondere manier weer te geven. Ondanks de luchtige formule stelt de film wel indirect een aantal vragen over de behandeling van immigranten. Dit is wat ’25 degrés en hiver’ bijzonder maakt en zeker de moeite waard.

Wietske Uneken