A Good Year (2006)

Regie: Ridley Scott | 118 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Russell Crowe, Marion Cotillard, Albert Finney, Freddie Highmore, Didier Bourdon, Isabelle Candelier, Abbie Cornish, Archie Panjabi, Tom Hollander, Rafe Spall, Richard Coyle,  Kenneth Cranham, Valeria Bruni Tedeschi, Jaques Herlin    

Max Skinner is een gehaaide geldmaker. Hij heeft net een slag van vele miljoenen geslagen voor het bedrijf waar hij werkt, als hij bericht krijgt dat zijn oom Henry is overleden. Max is een wees. Zijn oom Henry zorgde tijdens de zomervakanties voor hem in zijn landhuis in de Provence. Ze hebben elkaar al tien jaar niet gesproken. Henry was niet blij met de geldbeluste hardheid van zijn neef.

De bedoeling is om de benodigde papieren te tekenen en vrijwel direct rechtsomkeert te maken, maar door een samenloop van omstandigheden, mist Max zijn retourvlucht. Daardoor kan hij niet op tijd aanwezig zijn voor een belangrijke gesprek met de directeur sir Nigel (Kenneth Cranham) Over Max’ laatste transactie zijn vragen gerezen en hij wordt een week geschorst.

Het voordeel van de schorsing is dat hij wat langer in de Provence kan blijven. Hij vindt dit allesbehalve vervelend vanwege de aanwezigheid van de mooie Fanny Chenal (Marion Cotillard) Ook wordt hij overspoeld door warme herinneringen aan de zomers met zijn oom. Dat een zekere Christy Roberts (Abbie Cornish) langskomt met de mededeling dat ze een buitenechtelijke dochter is van oom Henry, is echter heel wat minder. In Frankrijk delen buitenechtelijke kinderen namelijk mee in de erfenis en Max verdenkt haar ervan louter op geld uit te zijn.

Russell Crowe en Ridley Scott werkten eerder samen in het gelauwerde ‘Gladiator’ (2000) waarbij Crowe de Oscar voor de beste mannelijke hoofdrol won. Dat zal nu niet gebeuren. ‘A Good Year’ is een warme, romantische komedie, maar beslist niet meer dan dat. Crowe is grappig als de vlotgebekte geldmaker die zich als een vis in het water voelt in het financiële wereldje. En hij vervalt gelukkig niet in sentimentele drakerigheid bij zijn voorspelbaar toenemende liefde voor Fanny en het landelijke leven in de Provence. Hierdoor is zijn smeltende hart goed te verteren. Alleen zijn overdreven Engelse accent met kreten als ‘gee whizz’ is af en toe irritant.

De film is leuk door meerdere running gags, zoals de wijn van het landgoed die niet te zuipen is, en de vele grappige uitspraken en dialogen. Soms schieten de komische situaties wel eens door, zoals wanneer de duikplank van het droogstaande zwembad afbreekt en Max vele malen in de blubber op de bodem glibbert. Dat had ook wat minder gekund.

De acteurs hebben het overduidelijk naar hun zin gehad. Freddie Highmore als de jonge Max en Albert Finney als oom Henry spelen fantastisch samen. Aan het begin van de film is oom Henry bezig wijn in te schenken en Max verschuift stiekem een toren op het schaakbord. Als Henry de tuin inloopt, vraagt hij of Max hem niet iets wil opbiechten, maar in plaats daarvan zet Max hem schaakmat. Dit ontlokt Henry de liefdevolle kreet: ‘You little shit’ en moeten ze beiden lachen. Ze maken de warme sfeer waarin Henry Max op een onconventionele manier opvoedt goed navoelbaar en daardoor het feit dat Max op latere leeftijd mooie herinneringen koestert aan zijn tijd met zijn oom meer dan geloofwaardig.

Diana Tjin-A Cheong

Waardering: 3