Achter de toren (2012)

Regie: Astrid Bussink | 15 minuten | documentaire, korte film

‘Achter de toren’ is een korte documentaire van Astrid Bussink, gemaakt in opdracht van de KRO. De documentaire laat op integere, gevoelige en komische wijze zien hoe de overgang van kind naar puber gaat. Vier jongens, Willem, Ian, Bas en Jurriaan, wonen in het Zeeuwse Westkapelle, een kleine badplaats aan de kust. De zomervakantie staat voor de deur en dat betekent natuurlijk veel pret, maar het luidt ook een nieuwe periode in. Twee van de vier vrienden, Bas en Ivan, beiden twaalf jaar, gaan na de zomer namelijk naar de middelbare school in Middelburg. Zo’n ingrijpende verandering moet wel consequenties hebben voor de vriendschap.

In de eerste beelden van ‘Achter de toren’, begeleid met een westerndeuntje dat niet in een Quentin Tarantino-film zou misstaan, zien we de vier jongens, fietsend langs het strand naar huis – op de laatste schooldag. “Hé, daar loopt een meisje naakt!” wijst Ivan. “Gadver, Ivan”, antwoordt Willem (tien jaar, na de zomer naar groep 7), hoorbaar griezelend. In hun houten hut praten de vrienden over de vakantie en wordt de hoeveelheid vrije dagen op een middelbare school en de basisschool naast elkaar gelegd.

De titel ‘Achter de toren’ slaat op de benaming die Westkappelenaren hebben voor mensen die niet uit Westkapelle komen. De jongens hebben er een duidelijke mening over. Jurriaan (elf jaar, na de zomer naar groep 8): “Ik heb een hekel aan grote steden, daar wonen alleen maar kakkers.” Soms praat het viertal rechtstreeks tegen de camera, dan weer registreert deze alleen. Het knappe daarvan is dat zelfs dan de sfeer ongedwongen en ontspannen blijft, zoals wanneer Roxanne (“Willem is er op”, aldus Jurriaan) in het verhaal komt.

De montage is vlot en draagt samen met de grappige visuele effecten bij aan de charmante, vrolijke uitstraling van ‘Achter de toren’. Astrid Bussink ontving terecht een Gouden Kalf voor deze herkenbare documentaire over een stel ontwapenende kinderen.

Monica Meijer