Adrift – Choi Voi (2009)

Regie: Bui Thac Chuyên | 105 minuten | drama | Acteurs: Duy Khoa Nguyen, Johnny Nguyen, Linh Dan Pham, Do Thi Hai Yen

Wie geen geld heeft voor een verre bestemming, kan altijd nog terecht in de bioscoop of videotheek. In het Vietnamese arthousedrama ‘Adrift’ belanden we in het Hanoi van 2009, een drukke stad met veel brommers, sfeervolle interieurs en eenzame stedelingen. En soms veel regen. In die dynamische stad ontmoeten we Hai en Duyen, een jong koppel dat onschuldig en opgewekt het huwelijkspad inslaat. Maar hoelang blijf je onschuldig in een stad als Hanoi?

Het levert een film op die over de hele lengte genietbaar is, met dank aan de broeierige sfeer en de prachtige plaatjes. ‘Adrift’ zit goed in zijn kleuren, sfeervolle composities en visuele verrassingen, en ook de hoofdpersonages zien er prima uit. Nog aangenamer is de seksueel geladen sfeer, zonder dat we veel bloot zien en al helemaal geen seks. Het is de erotiek van subtiele aanrakingen, druppels op een naakte huid, onuitgesproken verlangen. Een ingetogen soort erotiek dat je wel aan Aziaten kunt overlaten.

Minder geslaagd is het conventionele verhaal. In ‘Adrift’ zien we hoe twee naïeve jongeren hun onschuld verliezen, deels door nieuwsgierigheid, deels door eenzaamheid, deels door het spontaan ontluiken van verborgen driften; een ontluiken dat in een wereldstad als Hanoi onontkoombaar lijkt. Helaas zijn onze hoofdpersonages niet van de meest interessante soort. Hai leidt het slaperige leven van een gecastreerde kater, Duyen bezit nauwelijks een eigen persoonlijkheid. Meest interessant is nog het jonge buurmeisje waarover Hai zich ontfermt, een meisje dat onschuld koppelt aan levenswijsheid, en dus haar spaarcentjes voor haar vader verbergt in een gigantische knuffelbeer. Maar ook Duyens smachtende vriendin Cam en haar moreel verrotte vriend Tho zijn interessanter dan de hoofdpersonages.

Gelukkig wordt in ‘Adrift’ niets uitgelegd, zodat de kijker zelf mag uitvogelen wat er allemaal aan de hand is. Daar krijgt hij ook alle tijd voor, want het tempo is laag en echt veel handelingen zijn er niet. ‘Adrift’ is daarmee geen allemansvriend, maar vooral bestemd voor liefhebbers van sfeervolle Aziatische arthouse. En voor diegenen die altijd benieuwd waren naar Hanoi maar geen vliegticket konden betalen.

Henny Wouters