Age of Heroes (2011)
Regie: Adrian Vitoria | 90 minuten | actie, avontuur, thriller, oorlog | Acteurs: Sean Bean, Danny Dyer, Aksel Hennie, Izabella Miko, James D’Arcy, William Houston, John Dagleish, Stephen Walters, Guy Burnet, Ewan Ross, Eric Madsen, Lee Jerrum, Rosie Fellner, Tony Hood, Jay Simpson, Theo Barklem-Biggs, Timothy Watson, Lin Blakley, Christiaan Haig, Daniel Brocklebank, Sebastian Street, Tom Lawrence, Vegar Hoel
‘Age of Heroes’ is een doorsnee oorlogsfilm met een onsamenhangend plot over een Britse commando-eenheid die in door nazi-Duitsland bezet Noorwegen van 1940 plannen moeten stelen voor de luchtverdediging. Het is een typische “mannen-op-een missie” film, vol met clichés en een wel heel lange aanloop naar de daadwerkelijke actie. Dat de film precies past in het sjabloon dat we al van ontelbare andere oorlogsfilms, is op zichzelf opmerkelijk: ‘Age of Heroes’ is namelijk gebaseerd op waargebeurde feiten en het was het eerste commandoteam dat werd samengesteld door een officier van de marine-inlichtingendienst, genaamd Ian Fleming. In de film wordt hij gespeeld door James D’Arcy, die er maar bekaaid afkomt met een handvol scènes waarin hij vooral nerveus mag roken en zenuwachtig zich af mag zitten vragen hoe het met zijn team gesteld is.
Fleming zou uiteraard na de oorlog furore maken als de bedenker van James Bond. Een groot deel van zijn latere leven bracht Fleming door op Jamaica, waar hij woonde in een villa die hij Goldeneye doopte. De reden dat dit stukje trivia hier vermeld wordt, is omdat die naam later gebruikt zou worden voor één van de James Bond films, namelijk ‘GoldenEye’ (1995), waarin Sean Bean Alec Trevelyan speelde. In deze film is Bean de norse, maar toegewijde majoor Jack Jones, de leider van de commando-eenheid. Jones heeft heel wat te stellen met de recruut, soldaat Rains (Danny Dyer) – ooit een korporaal met grote capaciteiten, nu een gevangene omdat hij een officier heeft neergeslagen, zoals blijkt uit de te lange intro. Jones komt eigenlijk een ander lid van zijn team ophalen, korporaal Brightling (Stephen Walters), die er overigens allesbehalve als een commando uitziet. Via een stoutmoedige truc – waarvan je hoopt dat dit in werkelijkheid ook zo gegaan is, want anders is het de stomste filmtruc denkbaar – weet Rains majoor Jones ervan te overtuigen om lid te worden van het “30 Commando Unit” van Fleming.
Wat volgt is een uitgebreide training in Schotland, waar de gebruikelijke geharde types laten zien hoe stoer ze zijn – zonder dat hun karakters zich ook daadwerkelijk ontwikkelen. Als de landing in Noorwegen misgaat en enkele leden van het team sneuvelen, heb je als kijker eigenlijk geen idee wie dat ook al weer waren, laat staan dat je diep meeleeft met de verliezen. Dat lijkt niet echt de bedoeling. Aan het team wordt ook nog een RAF-sergeant toegevoegd, Rollright (John Dagliesh), die alles weet van de luchtverdedigingsplannen. Hij moet in de Duitse basis de juiste spullen opzoeken. Maar, zo beveelt Jones in het geheim, als de missie lijkt te mislukken, moet Rains de arme Rollright doodschieten om te voorkomen dat hij levend in Duitse handen valt. Jones op zijn beurt, is eigenlijk instructeur en had zijn hoogzwangere vrouw beloofd om geen missies meer te doen. Ondanks de clichés, toch potentie genoeg om diverse spanningsvelden te creëren en om de kijker in een meeslepend en waargebeurd avontuur te sleuren.
Niets is helaas minder waar. Regisseur Adrian Vitoria maakt er een potje van. Zonde, wat er zit in de film heel wat goeds verstopt, dat simpelweg helemaal niet uit de verf komt. De acteurs zijn overtuigend in hun rollen: Bean is altijd betrouwbaar en ook Dyer en Rains maken het beste van de weinige ruimte die ze krijgen. Het zijn dan ook de acteurs die de film boven zichzelf laat uitstijgen tot een middelmatig niveau. Het grote manco is de slordige regie en het slappe scenario, dat een knip-en-plak werkje lijkt van een dozijn veel betere oorlogsfilms.
Terwijl de waargebeurde missie centraal zou horen te staan, start ‘Age of Heroes’ daar veel te laat mee, waardoor het heel krap wordt om in de resterende tijd van de toch al beperkte speelduur (zo’n anderhalf uur) alle facetten van de missie te laten zien. Weinig verrassend gebeurt dat ook niet.
Wel moet opgemerkt worden dat een deel van het tekort schieten wellicht verklaard kan worden, omdat de makers last hebben gehad van een beperkt budget. Zo wordt de parachutesprong in vijandelijk Noorwegen bijvoorbeeld helemaal overgeslagen, waardoor Rains ineens op de grond groggy wakker lijkt te worden. Verder zien sommige explosies er niet al te overtuigend uit.
De actiescènes zijn chaotisch – en niet alleen omdat ze in een ‘Band of Brothers’ achtige stijl gefilmd zijn, maar vooral omdat elke logica ontbreekt en er slecht gemonteerd is. Het team wordt achtervolgd door een groep fanatieke SS-ers, die nonchalant allerlei oorlogsmisdaden plegen, maar het commando-team veel te veel ruimte geven om hun aanval voor te bereiden. Intussen trekt de commando-eenheid van berghut naar berghut naar boerderij, intussen hun contactpersoon Beowulf oppikkend. Uiteraard blijkt Beowulf er niet zelf te zijn en is in plaats daarvan een jonge vrouw (Izabella Miko) op hun rendez-vous plek. Ook die verhaallijn wordt niet helder uitgewerkt. Het einde is voorspelbaar, maar mag door de kijker voor een groot deel zelf ingevuld worden, omdat cruciale momenten – die de film meer impact zou hebben gegeven – worden weggelaten. Vreemde beslissing, waardoor het slot behoorlijk afgeraffeld wordt.
Al met al is ‘Age of Heroes’ een film met goede bouwstenen, die je bijna wanhopig probeert goed te vinden, maar die op bijna alle vlakken behoorlijk teleurstelt.
Hans Geurts
Waardering: 2.5
DVD- en blu-ray-release: 26 april 2012