All About Steve (2009)
Regie: Phil Trailer | 99 minuten | komedie | Acteurs: Sandra Bullock, Thomas Haden Church, Bradley Cooper, Ken Jeong, DJ Qualls, Keith David, Howard Hesseman, Beth Grant, Katy Mixon, M.C. Gainey, Holmes Osborne, Delaney Hamilton, Jason Jones, George Sharperson, Luenell, Christina Carlisi, Joe D’Angerio, Shanda Laurent, Kerri Kenney, Stephanie Venditto, P.J. Marino, Wayne Grace, Mickey Giacomazzi, Noah Munck, Bridget Shergalis, James Martin Kelly, Andrew Caldwell, Bryan Moore, Rachel Sterling, Jackie Johnson, Regino Montes, Elliott Cho, Justin Grafman, Joy Darash, Jordan Green, Geraldo Rivera, Beverly Polcyn, Misha Dibono, Dori Kancher, Vernard ‘Bone’ Hampton, Hari Kondabolu, Jordan Morris
‘All About Steve’ is een ondermaatse en vaak onleuke komedie over een geobsedeerde vrouw die de in haar ogen perfecte man maar blijft achtervolgen, totdat alle goedwillende kijkers het wanhopig hebben opgegeven en alleen de masochisten de film helemaal uit zullen zitten. Kruiswoordpuzzel bedenkster Mary Horowitz (Sandra Bullock) woont bij haar ouders, al bezweert ze dat het tijdelijk is, en heeft al jaren geen vriend meer gehad. Ze leeft haar leven op een stel belachelijke roodleren laarzen en mist liefde in haar leven, totdat haar ouders (Beth Grant en Howard Hesseman) haar op een blind date sturen met Steve (Bradley Cooper), de cameraman van de egocentrische verslaggever Hartman Hughes (Thomas Hayden Church). Aanvankelijk lijkt Steve nog wel gecharmeerd van haar directe aanpak (ze bespringt hem al in de auto voor het huis van haar ouders), maar als ze vrijwel direct onderbroken worden, omdat Steve naar een klus moet, gaat ze hem stalken.
Het had een leuke film kunnen opleveren, maar dat is ‘All About Steve’ zeker niet geworden. Slecht incidenteel is de film goed voor een licht vertrekken van de mondhoeken in een plooi die zou kunnen wijzen op een naderende glimlach. Maar die momenten zijn schaars. De bedachte grappen zijn namelijk te vergezocht, slecht getimed en veel te vaak vreselijk voorspelbaar en flauw. Erger nog, hoewel zelfs een flauwe of melige film nog zijn charme kan hebben, daalt de film bij vlagen – en dan veel te vaak – naar een zo bedenkelijk niveau dat het soms haast pijnlijk is om naar te kijken. De film is een soort verzameling van sketches, omdat Mary achter Steve aanreist, die de meest uiteenlopende en bizarre nieuwsverhalen moet filmen: van een baby met een derde been, een gijzeling in een Wild West stadje, tot het morele dieptepunt: een stel dove kinderen die vast komen te zitten in een mijnschacht. Uiteraard valt ook Mary in haar enthousiasme in deze mijn, net als alle kindertjes gered lijken te zijn. Waarom doen de makers dit zichzelf en vooral de kijkers aan? Denken ze echt dat de capriolen die Mary uithaalt, ook echt een lach opwekken? Haar non-stop gekakel, doorspekt met typische puzzelwoorden, gaat niet alleen de mensen om haar heen irriteren, maar gaat ook de kijker op de zenuwen werken. Als daar ook nog eens Hayden Church bijgevoegd wordt, met zijn o zo standaard en afgezaagde trucje van de arrogante, leeghoofdige kwal, is de maat al snel vol. En dan is de film pas een half uur bezig. Niet bepaald Bullocks’ meest verfijnde en beste keus voor een hoofdrol, integendeel – en dan te bedenken dat ze ‘All About Steve’ ook nog heeft geproduceerd. En zo voegt ze nog maar weer een zwaar teleurstellende rolprent toe aan haar toch al zo onevenwichtige oeuvre. Zo wisselt ze redelijke of goede (hoofd)rollen af, met films die het B-predikaat maar nauwelijks overstijgen en dat voornamelijk doen vanwege haar naam. Het deed filmcriticus Roger Ebert verzuchten dat, indien Bullock zelf haar rollen kiest, ze beter een impressario kan nemen, en indien ze een impressario heeft, ze beter haar eigen rollen kan kiezen. Uiteraard is die uitspraak inmiddels wel enigszins gelogenstraft, omdat Bullock in hetzelfde jaar een magistrale en bekroonde hoofdrol speelde in ‘The Blind Side’.
De titel van de film is een woordspeling op de Oscarwinnende klassieker ‘All About Eve’ uit 1950 met Bette Davis (en Marilyn Monroe). Een Oscar won ‘All About Steve’ in de verste verte niet, al viel de film toch in de prijzen. De makers zullen er weinig genoegen aan hebben beleefd, want de “prijzen” waren twee zogeheten Razzies: voor slechtste duo (Bullock en Cooper) en voor slechtste actrice. Bullock was wel zo sportief om de award persoonlijk op te komen halen. En als dat al niet bijzonder was, de volgende dag gebeurde er iets unieks: ze won een Oscar voor haar rol in het hierboven al genoemde drama ‘The Blind Side’. Zonde eigenlijk dat een actrice met zoveel talent in éen jaar twee zo in kwaliteit uiteenlopend acteerwerk kan weggeven. En dat ze wel degelijk gevoel voor humor heeft, bewees ze overigens bij het accepteren van de “Razzie”. Naast een grappige speech, deelde ze ook de dvd van ‘All about Steve’ uit, met het verzoek om de film (nog een keer) te kijken. Indien het publiek zou besluiten dat ze toch niet de slechtste actrice van 2009 was, zou ze het volgende jaar terugkomen, de prijs teruggeven en iedereen een rondje geven. Iets meer van die spirit had haar in de film zelf goed gedaan.
Hans Geurts