Anaconda 3: Offspring – Anaconda III (2008)
Regie: Don E. FauntLeRoy | 96 minuten | actie, horror | Acteurs: Crystal Allen, David Hasselhoff, John Rhys-Davies, Patrick Regis, Anthony Green, Vasile Albinet, Zoltan Butuc, Serban Celea, Mihaela Elena Oros
Slangen zijn in Hollywood populair als monsters en brengers des doods in dubieuze B-films. Soms kan dit leuke resultaten opleveren zoals in het redelijk geslaagde en volstrekt pretentieloze ‘Snakes on a Plane’, maar in de meeste gevallen is het uiteindelijke resultaat onbevredigend of zelfs pijnlijk en beneden elk peil. ‘Anaconda 3: Offspring’ is alweer het derde deel van deze reeks, die begon met een film die gebruik maakte van de diensten van behoorlijk aansprekende en gelouterde namen zoals Jennifer Lopez, Jon Voight, Owen Wilson en Ice Cube. Deze aansprekende sterbezetting kon echter ook niet verbloemen dat ‘Anaconda’ qua script en special effects maar een zeer matige film was. Het tweede deel was nog ongeloofwaardiger en maakte- waarschijnlijk door budgettaire beperkingen die te maken hadden met het matige succes van de eerste prent- ook geen gebruik van acteurs die zich op enige roem konden beroepen. Het is dan ook op zijn minst opvallend te noemen dat het in 2008 tot een derde deel is gekomen. Dit keer bevinden twee reuzenslangen zich in een ondergronds laboratorium, waar ze blijkbaar dienen als middelpunt van biotechnologisch onderzoek dat een toekomstige bijdrage moet leveren aan de voortgang van de medische wetenschap en de uitbanning van terminale ziektes. Uiteraard loopt alles in het honderd en weten de gigantische anaconda’s al snel te ontsnappen uit de zwaarbeveiligde onderzoeksfaciliteit, een bloederig spoor van vernieling en verminkte lijken achterlatend. Onderzoekster Amanda staat voor de taak om samen met een team gewapende militaire huurlingen de twee wezens te doden, voordat ze nog meer schade aan kunnen richten.
Om een dergelijk verhaal om te zetten in een halfweg interessante, spannende of zelfs amusante film, heb je op zijn mist een paar bekwame acteurs en schermwaardige computeranimaties nodig. En laat het daar in ‘Anaconda 3: Offspring’ nou net aan ontbreken. De film wordt bevolkt door inhoudsloze, bordkartonnen karakters die hoofdzakelijk dienen als smakelijke serpentendelicatessen. Ook David Hasselhoff, toch een prominent icoon uit de jaren tachtig en begin jaren negentig, kan daar weinig aan veranderen. Hij doet nog wel zijn best om zijn karakter Hammett, een ervaren en uiterst bekwame jager die ingehuurd wordt als het vangen van de reusachtige anaconda’s toch een haast ondoenlijke klus blijkt te zijn, gestalte te geven, maar van het belabberde script en de matige dialogen kan ook hij weinig maken. Voor Hasselhoff is deze film waarschijnlijk een manier geweest om snel wat extra contanten op zijn bankrekening te kunnen bijschrijven.
Ook visueel is ‘Anaconda 3: Offspring’ allesbehalve een vakkundig gefabriceerd meesterwerk. De slangen zien er bijvoorbeeld behoorlijk gekunsteld en haast potsierlijk uit. Ook het gedrag dat de dieren vertonen is vreemd en heeft weinig met de werkelijkheid van doen. Zo zijn de anaconda’s blijkbaar louter verzot op mensenhoofden en helemaal niet geïnteresseerd in de rest van het lichaam. Dit gegeven zal dan ook voor de nodige gefronste wenkbrauwen in de herpetologische wereld zorgen. De door genetische modificatie dodelijk scherpe staart van de slangen, die dient als een ideaal steekwapen, is op zich aardig gevonden als extra moordwapen en zorgt voor enkele bloederige sterfscènes. Alleen wordt dit op den duur te zeer uitgemolken, waardoor de toegevoegde waarde van deze exercitie ook al snel verloren gaat.
Je kunt je ernstig afvragen wat de beweegredenen zijn geweest om deze film te maken. ‘Anaconda 3: Offspring’ voegt niets toe aan eerdere delen en is niet veel meer dan een van de talrijke mislukte pogingen om met een krap budget een aantrekkelijke monsterfilm te maken. Geen aanrader dus, tenzij je helemaal weg bent van goedkoop gemaakte en absurde prenten over moordlustige reuzenreptielen.
Frank Heinen