Anger Management (2003)

Regie: Peter Segal | 106 minuten | komedie | Acteurs: Jack Nicholson, Adam Sandler, Marisa Tomei, Luis Guzmán, John Turturro, Woody Harrelson, Jonathan Loughran, Kurt Fuller, Krista Allen, January Jones

Het grappige aan het schrijven van een recensie over deze komedie is, is dat de film helemaal niet grappig is. Het script van ‘Anger Management’ slaat zo vaak de plank mis, dat je je afvraagt waarom een topacteur als Jack Nicholson hier zijn naam aan wilde verbinden. De plot is erg vergezocht en heeft totaal geen raakvlakken met de werkelijkheid, geen mens gedraagt zich zo als in deze film!

‘Anger Management’ gaat over Dave Buznik. Dave is een jongen die geen vlieg kwaad doet en hij belandt buiten zijn schuld om in een situatie dat hem verweten kan worden dat hij zijn geduld heeft verloren. Omdat een stewardess hierbij per ongeluk gewond raakt, wordt hij veroordeeld tot het volgen van een cursus “Anger management”. De psychiater die deze cursus geeft, blijkt degene te zijn, die naast hem zat in het vliegtuig, toen de aanzet gegeven werd voor het incident. Het lijkt doorgestoken kaart, maar toch is Dave Buznik zo goedgelovig om een sessie bij te wonen.

Hij wordt de schrik aangejaagd door John Turturro, die een psychopaat speelt die om alles, maar dan ook alles, kwaad wordt. Luis Guzmán wordt ook behandeld door Dr. Rydell. Verder maken we kennis met twee lesbische pornosterren, die door hun jaloezie nogal wat stemmingswisselingen hebben en een sportfanaat, die kwaad wordt bij het kijken van wedstrijden van zijn favoriete team. Aan het begin van ‘Anger Management’ is al duidelijk dat Dave helemaal niet kwaad is, maar dat hij gewoon met zichzelf in de knoop zit. De makers van de film doen alleen alsof je dit halverwege de film pas door mag hebben. De enige keren dat Dave kwaad wordt, is geheel terecht, hij is niet meer dan iemand die meestal over zich heen laat lopen.

De schrijvers vonden dit uitgangspunt niet grappig genoeg voor een hele film, want we worden ook nog geacht dubbel te liggen om grappen over een man met een groot geslachtsdeel. Alsof dat nog niet genoeg is hebben ze Dave een baan gegeven als ontwerper van kleding voor katten met overgewicht!

Er zitten wel veel leuke cameo’s in: we zien Woody Harrelson verkleed als travestiet/prostituee (en later op het sportveld als security-medewerker, een meer herkenbare Woody); Heather Graham als sexy bezoekster van een bar, die door Rydell ingehuurd is om Dave te verleiden; John C. Reilly als de volwassen Arnie Shankman, een treiteraar uit Dave’s jeugd, die hem zijn angst voor zoenen in het openbaar heeft veroorzaakt. Zelfs John McEnroe komt voorbij in één van de weinig echt leuke scènes uit de film. De bijrol van Marisa Tomei laat weer zien dat deze leuke actrice ondergewaardeerd wordt, haar rol had wel wat groter mogen zijn.

Het eind van de film is mierzoet en gewoon gênant om naar te kijken. Het zingen van “I’m so pretty” uit de musical West Side Story is niet leuk, en dan te bedenken dat je het ook nog twee keer moet doorstaan…

Al met al is ‘Anger Management’ een niet al te beste film, maar ook weer niet zo slecht dat je ervoor in therapie moet.

Lodi Meijer

Waardering: 2

Bioscooprelease: 5 juni 2003