Aurora (2010)

Regie: Cristi Puiu | 181 minuten | drama | Acteurs: Cristi Puiu, Clara Voda, Catrinel Dumitrescu, Luminita Gheorghiu, Valentin Popescu, Gheorghe Ifrim

‘Een atmosferische murder mystery met licht absurde ondertoon.’ Dat is de voorkennis die de makers van Aurora prijsgeven als veelbelovende opmaat naar dit Roemeense filmwerk. Maar ‘Aurora’ belooft niet alleen, het geeft ook nog eens genoeg voor een bevredigend avondje film kijken. ‘Aurora’ is na ‘The Death of Mr. Lazarescu’ (2005) de tweede film in de geplande reeks ‘Six Stories from the Outskirts of Bucharest’ van de Roemeense regisseur, scenarioschrijver en acteur Cristi Puiu. Puiu wordt vaker genoemd als grondlegger van de Romanian New Wave: een reeks van internationaal erkende films die vanaf 2000 het levenslicht zagen.

‘Aurora’ (de Romeinse godin van de dageraad) vindt haar basis in een boeiende en begaafde gelaagdheid die niet mag ontbreken in het aanbod van echte filmhuizen. Ook voor de komende films in de reeks ‘Six Stories from the Outskirts of Bucharest’ heeft Puiu naar eigen zeggen de synopsissen klaarliggen. Naast ‘Aurora’ gaan de volgende films over liefde voor de kinderen, liefde voor succes, liefde tussen vrienden en carnavalliefde. Dat ‘liefde’ zich op veel manieren laat uitleggen bewijst ‘Aurora’. In ieder geval was de uitwerking in ‘Aurora‘ voldoende interessant om vertoond te worden op het Filmfestival van Cannes in 2010. De film werd geselecteerd voor de ‘Un Certain Regard’ selectie.

Beschouwend en vanaf een afstandje in beeld gebracht, volgt de camera de 42-jarige hoofdpersoon. Viorel (Puiu zelf). Het begint bij het ochtendgloren van een nieuwe dag, ergens in een huis. In het schemer is maar amper duidelijk waar we zijn, wat de situatie is. In vrijwel donkere beelden zien en horen we een eveneens weinig onthullende conversatie tussen een man en een vrouw. Het is duidelijk dat zij hun stemgeluid temperen om een in de naastgelegen kamer verblijvend meisje niet uit haar slaap te wekken. En dan gaat Viorel de deur uit, de stad in. Met het aandoen van de dageraad worden de beelden langzaam ingekleurd. Van zwarte grijze en donkere shots naar de meer kleurige blauwe tinten. Nog steeds zijn de scènes bijna glurend en op afstand gefilmd, als een stilzwijgende stalker die het doen en laten van de hoofdpersoon nauwlettend in de gaten houdt tijdens zijn bewegen in Boekarest.

Het tempo ligt laag in ‘Aurora’. En al komt dit de behoedzaamheid en de mysterieuze opbouw van de film ten goede, sommige scènes zijn wel erg traag. Het maakt ‘Aurora’ wederom tot een film waarbij de kijker moet geven en mag nemen. Wie investeert wordt beloond met boeiend filmspel dat zich niet meteen in de beginminuten laat verkopen. Langzaam sluit zich een net rondom het doen en laten van de obscure hoofdpersoon.

‘Hardlopers zijn doodlopers’ moet Cristi Puiu gedacht hebben. ‘Aurora’ neemt dan ook alle tijd om zich gestaag uit te vouwen en is mede daardoor uiteindelijk een intense, maar buitenissige beleving.

Tjeerd Kooistra

Waardering: 4

Bioscooprelease: 31 maart 2011