Austin Powers: The Spy Who Shagged Me (1999)
Regie: Jay Roach | 95 minuten | actie, muziek, komedie, avontuur | Acteurs: Mike Myers, Heather Graham, Verne Troyer, Robert Wagner, Seth Green, Rob Lowe, Mindy Sterling, Michael York, Elizabeth Hurley, Gia Carides
Nadat de eerste Austin Powers-film een enorm succes werd op de videomarkt, kon een tweede film niet uitblijven. In tegenstelling tot zijn voorganger werd dit deel wel een grote box office-hit in de bioscopen. Er is niet eens zo gek veel voor gesleuteld aan de formule, ook in deze film komen de bekende penisgrappen, seksuele woordspelingen en slapstickgrappen terug. Is dat leuk?
Ja, dat is best leuk. De vereiste om van deze film te kunnen genieten is wel dat je ontzettend melig bent, want je intellect wordt niet aangesproken in deze film. Waar wel een beroep op wordt gedaan is een geringe kennis van de oudere James Bond-films. Ja, Austin Powers is een parodie op de oude Bond-films, waarin alle decors nog uit bordkarton bestonden en een scheiding in je haar het hipste kapsel uit deze periode was. Je hoeft geen enorme Bondfan te zijn om de vele verwijzingen en de melige, kitscherige sfeer uit de films te herkennen.
Waar dit vervolg zich in onderscheidt in vergelijking met de voorganger, is de veel uitgebreide rol van Dr. Evil, de vijand van Austin powers. Beide personages worden gespeeld door de Canadese komiek Mike Myers. De keuze om Austin Powers wat minder speeltijd te geven is erg goed gedaan, want na de eerste film is dit karakter behoorlijk uitgekauwd. En dat blijkt wel uit deze film, Dr. Evil is veel leuker! De kale schurk met een nogal kinderlijk karakter is duidelijk een parodie op de Bond-schurk Blofeld. De toevoeging van de dwerg Verne Troyer aan de cast is een gouden greep. Als een kleine uitvoering van Dr. Evil is hij werkelijk hilarisch. Zijn samenspel met Myers is erg komisch en komt goed uit de verf.
Dat de film geen intellectuele vorm van humor beoefent, blijkt wel uit de toevoeging van een nieuw personage dat Myers ook vertolkt: Fat Bastard. Dit personage is een absurd dikke Schotse man die over niets anders dan voedsel kan praten. Nogal makkelijk scoren met dergelijke gebreken. De humor van dit karakter moet komen uit zijn vette accent en de vele scheten die hij laat. Erg makkelijke humor, die in dit geval ook niet werkt omdat Fat Bastard meer afschuw dan sympathie oproept. Tja. Gelukkig komt dit personage niet veel in beeld.
Al met al is deze tweede ‘Austin Powers’ een aanrader voor de fans van het origineel of voor iedereen die graag met een drankje in de hand zin heeft in melige humor zonder daarbij na te hoeven denken.
Frank v.d. Ven
Waardering: 3
Bioscooprelease: 9 september 1999