Away We Go (2009)
Regie: Sam Mendes | 98 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: John Krasinksi, Maya Rudolph, Carmen Ejogo, Catherine O’Hara, Jeff Daniels, Allison Janney, Jim Gaffigan, Samantha Pryor, Conor Caroll, Maggie Gyllenhaal, Josh Hamilton, Bailey Harkins, Brendan Spitz, Jaden Spitz, Chris Messina, Melanie Lynskey, Colton Parsons, Katherine Vaskevich, Jerome Stephens Jr., Brianna Eunmi Kim, Paul Schneider, Isabelle Moon Alexander
Sam Mendes, die ook ‘American Beauty’ maakte, maakt nu een film die voelt als het kleine, low- budget debuut van een jonge startende regisseur. Niet dat het overkomt als een typische ‘beginnersfilm’; het zou een goed debuut zijn geweest. Gek eigenlijk dat een regisseur zo’n stap maakt, zeker in Hollywood. Wellicht is het een strategische zet in de zin dat de alternatieve tak van Hollywood (lees: de tak die ook een graantje wil meepikken van successen van kleinere films) Mendes’ talent wilde gebruiken om een kleine publiekslieveling als bijvoorbeeld ‘Little Miss Sunshine’ te maken. Maar net als het vervolg op die film (met de belachelijke titel: ‘Sunshine Cleaning’) is het niet altijd gezegd dat dat ook werkt. Het is dus de vraag of deze film wel zo’n publiekslieveling zal zijn.
Wat het tegen heeft is dat de doelgroep nogal afgeschermd lijkt. De twee hoofdfiguren zijn namelijk dertigers die in geen enkel hokje lijken te passen. Ze zijn niet echt alternatief, niet perse hip, maar ook zeker niet ‘gewoon’ en tegelijkertijd zijn ze het allemaal ook weer wel. Maar of iedereen zich met dertigers kan identificeren die een beetje intellectueel, een beetje alternatief, een beetje hip zijn, maar ook een beetje losers, zonder geld en zonder duidelijk werk (waar halen ze eigenlijk dat geld voor al dat gereis vandaan?), valt te bezien. Innemend zijn ze in ieder geval wel en dat ze van elkaar houden straalt ervan af. Bovendien worden ze omringd door mensen die nog veel maffer, of juist veel gewoner zijn dan zij en komen ze (en wij als kijkers dus ook) er achter dat dat er helemaal niet toe doet en dat het vooral de liefde is die twee mensen voor elkaar voelen, die de boel bij elkaar houdt en die ook de film draagt. Wellicht zijn ze wel iets te redelijk met zijn tweeën, iets te perfect haast, maar dat is op zo’n manier gebracht dat je het ook kunt zien als een fijn voorbeeld van hoe het zou moeten kunnen, met name door de humor. En natuurlijk door een goed geschreven script en een uitstekende cast.
John Krasinski en Maya Rudolph zijn goed geregisseerd en vormen het aparte, maar toch zeer geloofwaardige koppel. Beide zijn nog niet groot in Hollywood en zullen dat misschien ook niet worden, maar ze hebben toch al aardig wat titels op hun naam staan. Rudolph is bovendien vrij bekend van het satirische programma “Saturday Night Live”, wat misschien verklaart waarom ze in een licht komisch-dramatische setting goed uit de verf komt, hoewel het meer Krasinski is die hier de clown uithangt af en toe.
Ondanks alle ideeën die je daarover kunt hebben, is ‘Away We Go’ toch een eigenzinnige, alternatieve productie geworden, al was het alleen maar omdat het een van de eerste ‘groene films’ is, waarbij tijdens de productie de helft minder afval is geproduceerd dan bij een gemiddelde productie, om maar wat te noemen. Maar bovenal is het het zoveelste bewijs dat Sam Mendes een groot regisseur is, die na vele sterke films als ‘American Beauty’, ‘Jarhead’ en ‘Revolutionary Road’ weer laat zien dat hij niet bang is grote thema’s persoonlijk te maken en lekker dichtbij te laten komen. En omdat de toon van deze film licht is, wordt het nooit echt heel erg, maar valt er hier en daar wel lekker een traantje weg te pinken. En zo is ‘Away We Go’ fijn, warm, soms grappig en zeker onderhoudend, mits je je met die twee dertigers kunt identificeren natuurlijk. Of gewoon met de liefde, dan komt het eigenlijk ook wel goed.
Arjen Dijkstra
Waardering: 4
Bioscooprelease: 13 augustus 2009