Baas in eigen bos 3 – Open Season 3 (2010)

Regie: Cody Cameron | 74 minuten | actie, drama, animatie, komedie, avontuur, familie, romantiek | Originele stemmencast: Nika Futterman, Matthew W. Taylor, André Sogliuzzo, Danny Mann, Karley Scott Collins, Harrison Fahn, Georgia Engel, Jeff Bennett, Cody Cameron, Michelle Murdocca

‘Baas in eigen bos 3’. Dat klopt: deel 3. Inderdaad: er bestaat ook al een deel twee, voor diegenen die niet goed hebben opgelet (of even met hun ogen hebben geknipperd). Tja, er zijn altijd wel situaties te bedenken waarin hyperactieve, schreeuwende beesten kunnen worden geplaatst en verhalen waarbij er een (letterlijk en figuurlijk) verloren personage moet worden teruggevonden, maar of de mensen daar vrolijk van worden is maar zeer de vraag. In het geval van ‘Baas in eigen bos 3’ (originele titel ‘Open Season 3′) is het antwoord op die vraag in ieder geval een volmondig “Nee!”. Dit derde deel van een toch al niet bijzonder hoogstaande filmreeks is compleet overbodig.

Van enige creativiteit – daar waar er al niet veel aanwezig was – is geen sprake meer, de animatiekwaliteit is drastisch omlaag gegaan, de personages zijn onsympathiek, en het erg gemakkelijke einde is haastig, gekunsteld, en vreselijk zoetsappig. Toch zitten er best geslaagde en charmante gedeeltes in de film, die op zijn minst hoop geven op verbetering. Een belangrijke keuze was om beer Boog tot het hoofdpersonage en emotionele zwaartepunt van de film te maken. Hoewel het erg vermoeiend is dat er alweer iemand gered moet worden nadat deze gescheiden wordt van de groep, is het prettig dat de kijker niet om de haverklap naar de hysterische taferelen van hert Elliot hoeft te kijken, die een slechte variant is van Donkey uit Shrek. Het is nu iets minder ADHD en iets meer rust en gemoedelijkheid. En Boog is nog best grappig ook. De montage in het begin van de film waarbij hij in zijn eentje te zien is tijdens zijn mannentripje, waarvoor iedereen verstek heeft laten gaan vanwege gezinsverplichtingen, is droogkomisch en zelfs lichtelijk aandoenlijk. Daarbij blijven de doodsbenauwde konijnen – die alleen als speelobject worden gebruikt – leuke bijfiguren.

Er is zelfs nog een beetje (redelijk geslaagde) romantiek te vinden in de film wanneer Boog in het Russische circus een mooie vrouwelijke beer tegen het lijf loopt, die hard-to-get speelt. Maar de flauwe wisseltruc met de “slechte” beer Doug, de even geinige maar al snel vervelende nieuwe lama-sidekick (die niet stopt met zeuren of spugen), de eigenaardige last-minute wendingen in het verhaal om toch alles weer recht te breien en iedereen een gelukkig einde te laten beleven, verspelen de schaarse krediet die de film had opgebouwd.

Sony’s ‘Baas in Eigen Bos’ was een formulefilm waarbij goed was gekeken naar concurrenten Dreamworks, Fox en Pixar, maar hij was toch in zijn soort een vermakelijke en technisch goed uitgevoerde animatiefilm. ‘Baas in Eigen Bos 2’ had als voordeel dat rol van de grappige Duitse teckel (wiens taalkeuze en intonatie waarschijnlijk is “geleend” van de biggetjes uit ‘Shrek’) Mr Weenie een grote rol kreeg toebedeeld, maar als nadeel dat het geneuzel rond Elliots bindingsangst (met Giselle) zo veel aandacht kreeg en de irritante (mislukte) poedel Fifi (met de stem van Crispin Glover) ook nog eens de gelederen “versterkte”. ‘Baas in Eigen Bos 3’, tenslotte, kent iets meer warmte en rust, maar heeft een einde dat de kijker bijna de dvd of blu-ray uit het raam zal doen gooien, en dat de link met ‘Shrek’ wel heel erg evident maakt. Het is nu echt officieel: de makers hebben geen flauw idee meer wat ze met deze serie moeten doen. Het thema van de familiewaarden en huwelijkse verplichtingen, en de druk die deze kunnen leggen op (mannelijke) vriendschappen, is in het verleden al lang en breed behandeld (ook al uitvoerig in de ‘Ice Age’-films), de (wilde) dieren die hun roots kwijt zijn en meer mens dan dier blijken te zijn, kennen we inmiddels ook wel, en de hyperactieve sidekick is niet per definitie grappig omdat hij hyperactief of luidruchtig is. Hopelijk beseffen de makers dit ook inmiddels en laten ze de ‘Baas in eigen bos’-serie met rust. Nu weer iets heel anders graag!

Bart Rietvink

Waardering: 1.5