Batman Returns (1992)

Regie: Tim Burton | 122 minuten | actie, thriller, romantiek, fantasie, misdaad | Acteurs: Christopher Walken, Michelle Pfeiffer, Michael Keaton, Danny DeVito, Michael Gough, Michael Murphy, Cristi Conaway, Andrew Bryniarski, Pat Hingle

Zo’n drie jaar na zijn eerste Batman-film, blikte Tim Burton deze ‘Batman Returns’ in. Deze film slaat dezelfde weg in die Burton’s eerste Batman-productie ook kende. De fans weten wat dat betekend: donkere kleuren, een zwartgallige sfeer en tragische personages. In deze sequel komt de excentrieke regisseur zelfs met twee nieuwe personages die Batman het leven zuur maken. En het zijn niet de minste: Michelle Pfeiffer en Danny DeVitto.

Net zoals in de eerste film, staan ook in het tweede deel de schurken meer op de voorgrond dan Batman zelf. Wat niet wil zeggen dat het personage Batman/Bruce Wayne er bekaaid vanaf komt, Burton weet het karakter voldoende speeltijd te geven om van een karakterontwikkeling te kunnen spreken. Met dank aan het solide spel van Michael Keaton die ook in het tweede deel de rol van de Caped Crusader op zich neemt. Het wordt al snel duidelijk dat Keaton zich steeds beter op zijn gemak voelt in het nauwsluitende pak van Batman. Met zichtbaar meer gemak zet hij een overtuigende Batman neer. Keaton weet van zijn personage een echt mens te maken en niet een superheld die werkelijk alles kan. Zo wordt Bruce Wayne ook in dit deel gekweld door de demonen uit zijn verleden en ziet hij ook dit keer de liefde van zijn leven ten onder gaan aan haar destructieve karakter. Keaton zet een personage neer dat zowel sterk en hard is, maar ook enorm kwetsbaar en ongelukkig is.

Dan de schurken, of eigenlijk schurk. In feite is er in het geval van de Penguin echt sprake van een klassieke schurk. Danny DeVito speelt de Penguin en dat doet hij erg knap. Onder het afstotelijke uiterlijk van dit personage, schuilt een gekweld mens dat heimelijk op zoek is naar liefde en geborgenheid. In een korte introductie wordt het verleden van Penguin/Oswald Cobblepot neergezet. De wrede manier waarop hij is behandeld heeft hem gevormd. Penguin wil wraak, op iedereen, op de maatschappij die hem gevormd heeft. DeVito brengt de motieven van zijn personage erg goed over en acteert ingetogen en uitbundig tegelijk. Zijn personage is een wandelende tijdbom, die afwisselend sympathie en afkeer weet op te roepen.

De tweede persoon die het op Batman heeft voorzien is Selina Kyle/Catwoman, gespeeld door Michelle Pfeiffer. Ook dit karakter inspireert haar daden op wraak, maar haar karakter is veel minder zwart/wit dan Penguin. Zij wil enkel wraak op een persoon en niet op de gehele maatschappij. Eigenlijk is bijna geen enkel karakter puur goed of slecht. Zowel Batman als Catwoman schuwt geen geweld om hun doel te bereiken, maar beiden hebben hun eigen redenen en getormenteerde verleden waartoe ze aangezet zijn tot hun daden. Allebei zijn ze het product van een maatschappij die door en door verrot is. Het maakt hun daden niet goed, maar wel een stuk begrijpelijker.

Het enige personage dat pure slechtheid is, is Max Shreck gespeeld door Christopher Walken. Helaas is deze industrieel een nogal oppervlakkig personage, maar Walken weet door zijn spel nog net te voorkomen dat dat gaat irriteren.

Net als in het eerste deel, verzorgt Danny Elfman ook deze keer de muziek. De sfeer van de prent sluit nu ook weer perfect aan op de sombere klanken van de composities. ‘Batman Returns’ is dus een aanrader voor iedereen die van de eerste Batman-film heeft genoten.

Frank v.d. Ven

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 7 augustus 1992