Be with Me (2005)

Regie: Eric Khoo | 93 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Theresa Poh Lin Chan, Elisabeth Choy, Seet Keng Yew, Ezann Lee, Lynn Poh, Chiew Sung Ching, Jason Tan, Royston Tan, Samantha Tan, Lawrence Yong

De Singaporese Theresa Chan is een bijzondere vrouw. Op haar veertiende werd ze eerst doof, om vervolgens ook nog blind te worden. Daardoor werd haar leven een zware beproeving. Ze hield echter hoop en door toevallige ontmoetingen met inspirerende mensen leerde ze zichzelf te redden. Ze leerde braille en bovendien maakte ze zich de Engelse taal – ze sprak voorheen alleen Kantonees – eigen. Ze kreeg dat voor elkaar door zichzelf voor te houden dat het allemaal niet uitmaakte, zolang ze maar in leven was. Doordat ze hoop hield en moed en doorzettingsvermogen toonde, werd ze een sterke, buitengewoon zelfstandige en inspirerende vrouw. Regisseur Eric Khoo (’12 Storeys’), eveneens uit Singapore, gebruikte de biografie van Theresa Chan als kapstok voor zijn film ‘Be with Me’ en gaf de vrouw tevens een belangrijke rol. ‘Be with Me’ is een subtiele en intrigerende film over liefde, hoop, wanhoop en eenzaamheid. De film bestaat uit drie delen. In elk van die delen staat liefde in een bepaalde levensfase centraal.

In het eerste verhaal zien we een oude winkeleigenaar (Chiew Sung Ching) die maaltijden kookt voor zijn doodzieke vrouw in het ziekenhuis. Wanneer zij overlijdt, kan hij dat maar moeilijk accepteren. Hij sluit zijn winkel, voelt haar aanwezigheid in huis en heeft er moeite mee haar verlies te verwerken. Hij verandert in een eenzame, chagrijnige man die nergens meer zin in heeft. Het tweede verhaal draait om Fatty Koh (Seet Keng-Yew), een aan vraatzucht lijdende bewaker van middelbare leeftijd die heimelijk verliefd is op een veel jongere succesvolle zakenvrouw die in zijn flat woont. Hij ligt overhoop met zijn familie, waar hij nog steeds bij in huis woont, en tot overmaat van ramp wordt hij ontslagen als hij tijdens het werk in slaap valt. Om de tijd te doden besluit hij zijn grote liefde naar haar huis te volgen. Ook schijft hij haar een liefdesbrief. Zal ze hem ooit zien staan? Het derde verhaal tenslotte draait om de kalverliefde tussen de twee tienermeisjes Jackie en Sam die elkaar via een chatbox hebben ontmoet. Aan het begin is alles rozengeur en maneschijn, maar zodra Sam verkering krijgt met een jongen en Jackie vervolgens in de kou laat staan komen er heftige emoties bovendrijven.

Al deze verhalen lijken op het eerste oog weinig met elkaar te maken te hebben, behalve dan dat ze dezelfde overkoepelende thema’s liefde, wanhoop en eenzaamheid hebben. Pas wanneer Theresa Chan halverwege de film ten tonele verschijnt, vallen de puzzelstukjes langzaam op hun plaats. Chan is tevens de personificatie van het thema hoop in deze film. Haar levensverhaal wordt via beelden en ondertiteling aan de kijker verteld, wat aanvankelijk wat out of the blue overkomt. Zit je net middenin de drie verhalen, wordt er opeens overgesprongen op het levensverhaal van deze dame. Maar de introductie van Chan heeft een duidelijke reden. Dat twee van de drie verhalen uiteindelijk in tragedie eindigen, versterkt de kracht van het derde verhaal eigenlijk alleen maar. Een verterend en mooi beeld van de liefde blijft na de film bij de kijker hangen.

Communicatie speelt een belangrijke rol in de film. Pas na bijna twintig minuten wordt er voor het eerst gesproken; voor die tijd verschijnt de dialoog op het scherm in de vorm van getypte of geschreven tekst – hetzij via een typemachine (Theresa Chan), een liefdesbrief (Fatty) ofwel via e-mail of sms (Jackie en Sam). Onpersoonlijke communicatie worden vaak niet op de juiste manier geïnterpreteerd en liefdesverklaringen kunnen gemakkelijk ongedaan worden gemaakt – door bijvoorbeeld in het geval van sms simpelweg op ‘wissen’ te drukken. Het is tekenend voor de film dat het uitgerekend Theresa Chan is – degene die de meeste moeite heeft zich te uiten vanwege haar lichamelijke beperkingen – die het meest aan het woord is. De regisseur wil daarmee waarschijnlijk duidelijk maken dat hij vindt dat zij het goede voorbeeld geeft. Als we haar voorbeeld volgen dan is er nog hoop voor ons.

‘Be with Me’ is een sereen portret van drie mensen op zoek naar liefde. De prachtige beelden en bijpassende muzikale score dragen bij aan de kracht van de film. Om nog maar te zwijgen van de sterke vertolkingen van de acteurs; aangezien er nauwelijks gesproken wordt doen zij alles door middel van lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen. Met name de oude winkeleigenaar heeft een prachtige doorleefde kop waar je uren naar kunt kijken. Een klein subtiel meesterwerkje die je, ondanks de heftige tragedies op het einde, toch een sprankje hoop geeft.

Patricia Smagge