Becoming Traviata-Traviata et nous (2012)

Regie: Philippe Béziat | 113 minuten | documentaire, musical | Met: Natalie Dessay, Jean-François Sivadier, Louis Langrée, Charles Castronovo, Ludovic Tézier, Matthew Polenzani, Adelina Scarabelli, Silvia de la Muela, Manuel Nuñez Camelino, Andrea Mastroni, Kostas Smoriginas, Maurizio Lo Piccolo, Rachid Zanouda, London Symphony Orchestra

Met ‘Becoming Traviata’ of zoals de oorspronkelijke titel luidt, ‘Traviata et nous’, krijgen we een kijkje achter de schermen van de productie van Verdi’s opera ‘La Traviata’ (‘De dolende’), over de courtisane Violetta, voor het operafestival van Aix-en-Provence in Frankrijk. In 2013 is het tweehonderd jaar geleden dat Giuseppe Verdi in Italië geboren werd (10 oktober 1813).

De eerste minuten komen wat saai en statisch over. Het voelt een beetje alsof je met een vriend(in) bent meegekomen om naar zijn of haar repetitie te komen kijken. Toch bevind je je dan plotseling te midden van een levendige ruimte. Wanneer de sopraan Nathalie begint te zingen, gaat er een wereld van geluid voor je open. De op het eerste gezicht gewoontjes uitziende, ietwat tengere vrouw, brengt een stemgeluid uit haar keel om u tegen te zeggen.

‘Becoming Traviata’ gaat vooral over het proces dat voorafgaat aan een operavoorstelling. Allereerst zie je de (internationale) leden van de cast in hun alledaagse, moderne kleding. Theater- en operaregisseur Jean-Françios Sivadier ontfermt zich over de operazangers en dirigent Langrée over het orkest. Met name de interactie tussen Sivadier en Natalie is zeer interessant. Sivadier leidt Nathalie door haar twijfels heen. Hij legt haar uitgebreid uit welke emoties er van belang zijn, wat het publiek zal denken, waar we zijn in het verhaal en wat er zich in Violetta’s hoofd afspeelt. Sivadier luistert intens en houdt alles nauwlettend in de gaten.

‘Becoming Traviata’ voelt als een intiem schouwspel. Dankzij de door regisseur Philippe Béziat gebruikte fly-on-the-wall methode, krijg je het gevoel dat alleen jíj dit kunt zien. We zijn hier getuige van alle voorbereidingen. Het mooie van het volgen van dit proces is dat je kunt zien hoe Nathalie langzaam verandert in Violetta; aan het begin van ‘Becoming Traviata’ is Nathalie een gewone Française van over de veertig in een simpele polo, maar tijdens de generale repetitie zien we haar als een meisje. Dankzij de close-ups van de gezichten van de zangers zie je expressies die je gewoonlijk, in de opera zelf, maar moeilijk ziet.

Door het vele zingen en rustige babbelen tussendoor, willen je gedachten nog wel eens afdwalen. Soms weet je niet of je nu aan het kijken bent naar een opera of naar de door een camcorder opgenomen beelden van een repetitie. In ieder geval voelt het niet als een documentaire. ‘Becoming Traviata’ is een backstage-film waarvan je het geluid hard aan wilt hebben staan; de bioscoop is hiervoor de perfecte omgeving. ‘Becoming Traviata’ draait vooral om de audio, niet zozeer om het visuele.

‘Becoming Traviata’ is een aanrader voor wie houdt van klassieke muziek en opera, maar ook voor diegenen die nog nooit zijn geweest, iets wat in deze tijd in Nederland niet heel ongewoon is. Door naar ‘Becoming Traviata’ te kijken krijg je alvast de smaak te pakken voor La Traviata zelf.

Jolanda Lutz

Waardering: 3

Bioscooprelease: 9 mei 2013