Big Nothing (2006)

Regie: Jean-Baptiste Andrea | 86 minuten | thriller, komedie, misdaad | Acteurs: David Schwimmer, Simon Pegg, Alice Eve, Jon Polito, Natascha McElhone, Mitchell Mullen, Mimi Rogers, Billy Asher, Julian Glover, Olivia Peterson, Sarah Edmondson, Amber Rose Sealey, Shauna Shim, Laurence Bouvard, Mindy Lee Raskin, Kennethe Jay, Clair Elsmore, Paul Preston    

Als doctorandus komt Charlie niet op eigen niveau aan de slag noch kan hij zijn manuscript slijten aan een uitgeverij. Hij wil niet langer dat zijn vrouw Penelope (Natascha McElhone) in haar eentje het gezinsinkomen bij elkaar moet verdienen als politieofficier, en besluit zijn verantwoordelijkheid als echtgenoot en vader te nemen. Hij begint bij een callcenter, maar amper aan het werk wordt hij alweer ontslagen. In navolging van zijn collega Gus scheldt hij een klant uit. Alleen Gus zorgt ervoor om bij dergelijke tirades op de juiste knoppen te drukken, terwijl bij Charlie zowel klant als leidinggevende (Amber Rose Sealey) kan meegenieten.

Gus stelt Charlie voor die avond af te spreken in een café waar ze een plan opstellen om dominee Smalls (Mitchell Mullen) te chanteren met zijn voorkeur voor illegale pornosites. Gus is hem met behulp van belgegevens uit het callcenter op het spoor gekomen. Ze hebben het hiermee zo druk dat Josie, een vroegere bekende van Gus, hen ongemerkt heeft kunnen afluisteren. Ze wil meedoen en delen in de buit. Gedrieën stellen ze een waterdicht plan op met alibi’s en al. Maar wat in theorie een gegarandeerd succes is, blijkt door de ene onverwachte gebeurtenis na de andere in de werkelijkheid heel anders uit te pakken.

Een erg leuke, inktzwarte komedie met veel geweld dat echter zo abrupt voorvalt dat het vooral surrealistisch en komisch aandoet, zoals wanneer Josie vrij laconiek een bijl in het hoofd van Mrs. Smalls (Mimi Rogers) slaat en daarover haar schouders ophaalt. Ze had gewoon geen andere keuze. De humor is soms flauw maar er is wel over nagedacht. Als Gus aan Charlie zijn voorstel tot chantage doet, laat hij hem kiezen uit een rode en een blauwe M&M à la Laurence Fishburne in ‘The Matrix’ (1999) en net zo serieus. Verder zijn er grappige details, zoals de stripachtige filmpjes die als tekstballonnen illustreren hoe hun plannen eruit zien of de desolate onafzienbare kantoortuin van het callcenter waar je ‘Stephen’ of ‘Melanie’ heet afhankelijk van bij welk bureaueiland je werkt en die door Gus terecht de hel wordt genoemd.

‘Big Nothing’ is allesbehalve saai. Lijken willen maar niet op hun plek blijven liggen, een goedige Charlie kan niet voorkomen dat ze het ene geweldsdelict na het andere plegen en een seriemoordenaar op vrije voeten maakt voortdurend nieuwe slachtoffers. Een gewelddadige, maar komische film, zij het dat de humor inktzwart is.

Diana Tjin-A Cheong