Black Rain (1989)

Regie: Ridley Scott | 120 minuten | actie, misdaad, drama, thriller | Acteurs: Michael Douglas, Andy Garcia, Ken Takakura, Kate Capshaw, Yusaku Matsuda, Shigeru Kôyama, John Spencer, Guts Ishimatsu, Yuya Uchida, Tomisaburo Wakayama, Miyuki Ono, Luis Guzmán, John Costelloe, Stephen Root, Richard Riehle

Met zijn kenmerkende visuele flair schotelt regisseur Ridley Scott de kijker een vlotte actiethriller voor. Goed spel van de acteurs en gladde actie leveren een vermakelijke prent op die op luchtige wijze enkele cultuurverschillen tussen Oost en West belicht.

De film begint met de introductie van de rauwe, macho-achtige politieman Nick Conklin (Michael Douglas). De agent houdt er nogal onorthodoxe gewoontes op na waarbij hij niet kijkt op grof geweld om zijn doel te bereiken. Al snel weet Conklin een Yakuza-lid (Matsuda) op te pakken. Dit Japanse maffiafiguur moet worden uitgeleverd aan de Japanse autoriteiten. Met tegenzin stapt Douglas met zijn collega(Garcia) in het vliegtuig om de schurk naar diens thuisland te brengen. Eenmaal in Japan aangekomen weet de gangster te ontsnappen en zijn de politiemannen gedwongen om de crimineel weer op te sporen. Alleen zijn de mannen gedwongen om samen te werken met de Japanse politie. Al snel treden de Amerikanen een voor hen compleet vreemde wereld binnen. De Oosterse waarden en normen verschillen als dag en nacht met de methodes die Conklin erop na houdt.

Het verhaaltje van ‘Black Rain’ is flinterdun en dient feitelijk puur als kapstok voor de actiescènes. Met zijn kenmerkende stijl giet Scott de verhaallijn in een vermakelijke mix van actie en thriller met een scheutje drama. Sfeervolle beelden van het Japanse nachtleven vol neonlichten en natte steegjes geven de film een sfeervol uiterlijk. De gladde muziek versterkt de duidelijk te karakteriserende ‘eighties-feel’. De iets te gelikte combinatie van beeld en geluid zijn een kenmerk van veel films uit de jaren 80. ‘Black Rain’ is daar een perfect voorbeeld van.

De cast is goed gekozen, al kunnen er vraagtekens gezet worden bij de keuze van Douglas in de titelrol. Op sommige momenten is de acteur duidelijk iets te oud voor de rol. Douglas speelt niet slecht, integendeel, hij geeft veel schwung aan zijn personage. Maar de onverantwoorde acties van zijn personage geven de indruk dat Scott in eerste instantie een wat jonger acteur voor ogen had. Het is echter niet storend en zoals gezezegd geeft Douglas aantrekkelijk acteerwerk. Garcia heeft een betrekkelijk kleine rol, maar weet een positieve indruk achter te laten.

De Japanse acteur Takakura speelt een Japanse agent die Garcia en Douglas bijstaat. De nederige houding en ontspannen houding van de acteur wekken veel sympathie op. De schurkenrol is voor rekening van de inmiddels overleden acteur Takakura. Door de dreigende blik en mysterieuze houding weet Takakura zonder veel tekst toch een indrukwekkende ‘bad guy’ neer te zetten.

De keiharde wereld van de Yakuza komt ook goed in beeld, middels dialogen tussen de maffioso onderling. Met veel oog voor detail zet Scott een complexe en harde wereld neer. De taalbarrière en cultuurverschillen tussen het Westen en het Oosten worden op een ongedwongen manier in beeld gebracht. Scott gaat gelukkig niet met een belerend vingertje te zwaaien om onderlinge verschillen te beoordelen. Sterker nog: Scott buit dit gegeven uit om er enkele komische momenten uit te slepen. De humoristische ondertoon die veroorzaakt wordt door meningsverschillen tussen de politiemensen van verschillende raciale afkomsten pakt verrassend goed uit. Scott toont zich een begenadigd regisseur door naast komedie er ook een vleugje drama in te verwerken.

Juist de cultuurverschillen geven ‘Black Rain’ dat beetje extra dat de prent onderscheidt van het gros van de actiefilms. Scott buit dit element goed uit en met behulp van de uitstekende cast, de muziek en mooie uiterlijk weet ‘Black Rain’ een goede indruk achter te laten. Een amusante en ontspannende film die het uitermate goed doet bij, jawel, een regenachtig avondje.

Frank v.d. Ven

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 12 januari 1990