Bloody Reunion – Seuseung-ui eunhye (2006)

Regie: Dae-wung Lim | 93 minuten | horror, thriller | Acteurs: Seong-won Jang, Eung-su Kim, Yeong-seon Kim, Dong-kyu Lee, Ji-hyeon Lee, Mi-hee Oh, Hyo-jun Park, Yeong-hie Seo, Hyeon-Soo Yeo, Seol-ah Yu

Een reünie van je klas van de basisschool is meestal een groot feest, je treft oude bekenden, ziet je eerste liefde en ziet hoe oude vrienden de tand des tijds hebben doorstaan. Zo niet in ‘Bloody Reunion’ van regisseur Dae-Wung Lim. Hier overheersen duistere gebeurtenissen, iedereen heeft wel een bittere nasmaak aan de klas van het verleden. Is mevrouw Park wel de aardige vrouw die ze in eerste instantie lijkt en waar is toch haar mismaakte zoon gebleven?

Erg verrassend is het allemaal niet. Soon He wordt door niemand herkend omdat ze een prachtig lichaam heeft en vroeger nogal dik was waardoor ze nu met een trauma rondloopt. Eun-Young werd uitgelachen omdat ze arm was en haar lerares een tekening cadeau gaf op haar verjaardag. Da-Bong heeft een blessure over gehouden aan een straf die hij kreeg. Myung-Ho was vroeger het lieverdje van mevrouw Park en Jung-Won de stille waar niemand hoogte van krijgt. Ja, het totale gebrek aan vernieuwende karakters zorgt er wel voor dat je al zo’n beetje weet hoe het verhaal zich gaat ontvouwen.

‘Bloody Reunion’ kent een nogal chaotische openingsscène met beelden van de bevalling, geboorte van een misvormd kind en zelfmoord van de vader. Wat volgt is een dramatische sequentie zonder dat je ook nog maar enigszins betrokken bent geraakt bij het verhaal, dit is dan ook gedoemd te falen. Een lang gedeelte van de film is weggelegd voor de introductie van de personages die op de reünie aankomen, ook hier bestaat het uit allemaal losse fragmenten die plots overgaan in een slachting.

Deze film staat bekend als een harde slasher maar is eerder een wonderlijke mix van drama, mysterie en slasher. Het lukt de regisseur niet om hier een coherent geheel van te maken, de genres lijken op zich te staan en je krijgt daardoor het gevoel dat je naar van elkaar losstaande scènes zit te kijken. Dit is vooral het geval bij het deel waarin de reünisten één voor één het moeten bezuren, een slachting volgt die totaal niet intrigeert of enige spanning oproept. Aangezien het om een slasher film gaat, verwacht je veel extreem en expliciet geweld. Helaas kom je dan van een koude kermis thuis, een enkele scène komt gruwelijk over maar dit blijft een sporadisch fenomeen.

Cinematografisch gezien is ‘Bloody Reunion’ niet erg sterk, de kijker ervaart de cameravoering als irritant met zijn continue inzoom- en uitzoomacties. Als dit bedoeld is om je hoofdpijn te geven zijn de makers daar redelijk in geslaagd, maar voor het kijken van een film is dit niet goed doordacht.

Lim Dae-wung weet met ‘Bloody Reunion’ niet goed welk genre hij wil behandelen en kiest daarom maar gewoon niet. Dramatische momenten worden afgewisseld met donkere visoenen, oogleden die vast worden geniet en de gelukzalige glimlach van mevrouw Park. Op papier klinkt het nog wel redelijk interessant, maar de film biedt niet genoeg om de aandacht er bij te kunnen houden.

Meinte van Egmond