Blue Submarine No. 6 – Ao no roku gô (1998)

Regie: Mahiro Maeda | 120 minuten | animatie, avontuur, fantasie, science fiction | Originele stemmencast: Hozumi Gôda, Kinryû Arimoto, Unshô Ishizuka, Jûrôta Kosugi, Shinichirô Miki, Shotaro Morikubo, Shinji Ogawa, Hôchû Ôtsuka, Toshihiko Seki, Ayaka Saitoh, Takeshi Wakamatsu, Kôsei Yagi, Yukana Nogami

In deze Japanse anime, met wederom een heerlijk ‘weirde’ Engelse titel, worden allerlei herkauwde cliché’s op één grote hoop gesmeten en dat levert tegen alle verwachtingen in, een leuke serie op. En dat is knap omdat iedere zichzelf respecterende anime eigenlijk niet aan kan komen met uitgemolken ideeën als dwarsliggende oud-soldaten en genetische manipulaties. ‘Blue Submarine No. 6′ flikt het om hiermee weg te komen.

Het verhaaltje achter deze reeks zal geen harten sneller doen kloppen of voor verrassingen zorgen. De aarde is wederom in gevaar door de dreiging van een machtswellusting. Deze mysterieuze man noemt zichzelf Zorndyke (Wakamatsu) en wil de poolkappen laten smelten. De wereld zal overstromen en veel mensen zullen daarbij het leven laten. Uiteraard staat de regering dat niet toe en vliegensvlug wordt er een leger klaargestoomd om de doorgeslagen agressor te stoppen. De bemanning van de futuristische duikboot Blue Submarine No. 6, moet de aarde redden van Zorndyke en zijn horde mutanten. Het formeren van een team voor de duikboot blijkt lastig te zijn, vooral omdat de verbitterde oorlogsveteraan Hayami Testu (Gôda) essentieel is voor de missie, maar niet staat te springen om mee te werken. De jonge, vrouwelijke kapitein Mayumi Kino (Nogami) haalt de man over om alsnog mee te gaan.

Zoals gezegd zal het verhaal je bekend in de oren klinken. Soortgelijke avonturen zijn al zo vaak verteld. Toch loont het de moeite om je te verdiepen in deze anime. Onder alle cliché’s schuilt een vakkundig verteld plot dat best interessant is door de aansprekende karakters en de prachtige animaties. Deze miniserie bestaat uit vier afleveringen van elk een half uur. Omdat alle episodes perfect op elkaar aansluiten kun je spreken over een volwaardige speelfilm. Voor Japanners is dit niets bijzonders omdat zij bijna dagelijks van deze getekende miniseries te zien krijgen, in ons land zijn fans van animes veroordeeld tot het importeren of kopen van dergelijke televisie-reeksen. En dat is eeuwig zonde, omdat een reeks als ‘Blue Submarine No. 6’ zich uitstekend leent voor uitzending op televisie. Het verhaal mag dan niet ijzersterk zijn, maar dat doet niets af van de kwaliteit van de serie.

De animatie is over het algemeen erg mooi. De personages bewegen vloeiend en de indrukwekkende voice cast levert puik werk af. Alle karakters uit de serie zijn voorzien van een passende stemacteur en dat komt de serie zeer ten goede. De actie wordt op een bevredigende manier uitgewerkt en het verhaal verloopt, ondanks de voorspelbaarheid, vlotjes. Gelukkig zitten er enkele onverwachte plotwendingen en wat meer dramatische scènes in de reeks verwerkt, zodat het niet saai wordt. Ook het mooie, heldere kleurenpalet geeft ‘Blue Submarine No. 6’ een extra zetje dat de serie net uit de middelmaat doet uitstijgen. Stemmige schaduwtinten en reflekterende kleuren zetten de toon. De muziek begeleidt de actie op een goede manier, zonder te overheersend te worden. De lome Jazzsoundtrack past prima bij deze reeks.

Helaas kent ‘Blue Submarine No. 6′ ook enkele minpunten. Zo is de computeranimatie niet overtuigend. De tekenfilm is op ambachtelijke wijze met de hand getekend, maar op enkele passages worden er computer gegenereerde beelden gemixed met de oorspronkelijke animatie. Zoals dat al veel vaker het geval was, weet deze combinatie ook in deze cartoon niet te overtuigen. De strakke, scherpe animaties passen totaal niet tussen de lompe, blokkerige computergraphics. Op die momenten ziet deze anime er nep uit. Ook bevat de cartoon tegen het einde veel minder detail in de animaties. En dat is jammer. Vooral omdat deze serie op visueel vlak vaak bijzonder indrukwekkend is. Dat is met name te danken aan de fantassievolle karakterontwerpen. Vooral Zorndyke’s leger van mutanten valt op posietieve wijze op: van mensachtige haaien tot dierlijke zeemeerminnen, de figuren zien er sprookjesachtig uit. De theatrale belichting en bijzondere cameraopstelling geven deze personages een macabere en spookachtige uitstraling.

Inhoudelijk is ‘Blue Submarine No. 6’ ook verzorgd. Naar goed Japans gebruik zit er een moraal in de film. Deze boodschap van verdraagzaamheid wordt je gelukkig niet door de strot geduwd, zoals de Disney-films dat vaak doen. De Aziatische film laat de moraal tussen de regels doorschemeren. Zo kun je zelf ‘schiften’ wat je wel en niet uit deze film wil opmaken. Als je de tijd neemt om het verhaal in je op te nemen, zul je de mening van de makers uit het verhaal kunnen opmaken. De neiging van de mensheid om door middel van genetische  manupulatie voor God te spelen, tolerantie voor andere bevolkingsgroepen en het geringe respect voor de natuur zijn enkele stokpaardjes waarmee regisseur Mahiro Maeda voor de dag komt. Zoals gezegd gebeurt dat redelijk subtiel en worden er niet teveel woorden aan vuil gemaakt. Gelukkig maar want op zijn zachtst gezegd is ‘Blue Submarine No. 6’ niet de eerste film die met deze thematiek op de proppen komt.

‘Blue Submarine No. 6’ is zeer toegankelijk voor mensen die niet bekend zijn met het fenomeen van de Japanse tekenkunst. Een mooie, voorzichtige kennismaking in de wereld van de anime waarin volwassen verhalen en morele levenslessen (vaak) centraal staan. Dit alles wordt gepresenteerd in een actievol vertelsel met een sprookjesachtige twist en een vleugje science fiction.

Frank v.d. Ven