Bobby (2006)

Regie: Emilio Estevez | 120 minuten | drama, geschiedenis | Acteurs: Harry Belafonte, Joy Bryant, Nick Cannon, Emilio Estevez, Laurence Fishburne, Brian Geraghty, Heather Graham, Anthony Hopkins, Helen Hunt, Joshua Jackson, David Krumholtz, Ashton Kutcher, Shia LaBeouf, Lindsay Lohan, William H. Macy, Svetlana Metkina, Demi Moore, Freddy Rodriguez, Martin Sheen, Christian Slater, Sharon Stone, Jacob Vargas, Mary Elizabeth Winstead, Elijah Wood

‘Bobby’ is Emilio Estevez’ stijlrijke dramatisering van een dag uit het leven van de gasten en medewerkers van het Ambassador Hotel in Los Angeles. Het is geen gewone dag, want ’s avonds arriveert Robert Kennedy – broer van de vermoorde JFK – om zijn kandidatuur voor de presidentsverkiezingen van 1968 te vieren. Dat deze Bobby voor iedereen in het hotel wel iets betekent is geen historisch feit, maar het is goed voorstelbaar dat de charmante en welbespraakte Kennedy in het donkere jaar 1968 (moord op Martin Luther King, rassenrellen in Detroit, escalatie van de Vietnam-oorlog) een baken van hoop is geweest en vele Amerikanen zijn dood als een gemiste kans zien op een menselijker samenleving.

Estevez probeert dat laatste nadrukkelijk naar voren te brengen. Zijn opzet is uitstekend: in het hotel bevindt zich een doorsnee van de Amerikaanse samenleving: managers, telefonistes, kelners, journalisten, drugsdealers, manicures, entertainers, you name it; ook hun activiteiten zijn van alledag: de hoteldirecteur (William H. Macy) gaat vreemd, de kelners (onder andere Laurence Fishburne) worstelen met racisme, een klant van de schoonheidssalon (Lindsay Lohan) gaat trouwen om een jongensleven (dat van Elijah Wood) voor Vietnam te behoeden en de vaste chanteuse van het hotel (Demi Moore) drinkt. Estevez heeft goed naar ‘Short Cuts’ gekeken en lijmt de plakjes levensleed vakkundig aan elkaar, geholpen door een sterrenensemble dat zich er niet met een jantje-van-leiden vanaf maakt; hoewel de verschillende verhaallijnen wat oppervlakkig blijven is het aanschouwen van steracteurs in ongebruikelijke rollen een onderhoudende aangelegenheid, zeker wanneer het ook nog eens prachtig aangekleed is: William H. Macy in bed met Heather Graham; Sharon Stone als bedrogen echtgenote; Demi Moore als alcoholiste; Ashton Kutcher als LSD-goeroe: Estevez heeft zijn mensen wel weten te overtuigen.

Het over de film versnipperde kleine leed en het acteursgeweld leiden echter af van Estevez’ kernboodschap: dat Robert Kennedy ook werkelijk een bindende factor had kunnen zijn in het verharde en verdeelde Amerika van 1968 en zijn dood een kantelpunt is geweest in de Amerikaanse geschiedenis. Mooi zijn de scènes in de hotelkeuken, waar immigranten elk op hun eigen manier proberen te overleven, maar het is het enige verhaalluik dat echt aansluit bij de thematiek van de film; tragikomisch is het gesprek van Moore en Stone over vrouwen en ouder worden, maar het Kennedy-verhaal raakt door dit soort intermezzi een beetje op de achtergrond.

Het is goed te begrijpen dat Estevez menselijke verhalen gebruikt om het imago van Robert Kennedy, die alleen in historische beelden wordt opgevoerd, te benadrukken, maar de combinatie wordt niet optimaal benut; vooral door het grote aantal verhaallijnen, waarin best gesneden had kunnen worden. ‘Bobby’ blijft daardoor hangen in goede bedoelingen en schetsmatigheid.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 18 januari 2007