Boom (1968)

Regie: Joseph Losey | 113 minuten | drama | Acteurs: Elizabeth Taylor, Richard Burton, Noel Coward, Joanna Shimkus, Michael Dunn, Romolo Valli, Fernando Piazza, Veronica Wells, Howard Taylor

Sissy Goforth leeft als een koningin op Isola Goforth. Haar privé eiland heeft zelfs een eigen vlag. Ze is stervende en wil voordat ze doodgaat haar roerige leven met haar prominente echtgenoten vastleggen. Om die reden heeft haar gigantische villa een ingenieus omroepsysteem waarbij ze op willekeurige plek te horen is voor haar secretaresse en persoonlijke assistente die alles moet noteren wat ze zegt. Ook ’s nachts zet ze regelmatig de microfoon aan als haar iets te binnenschiet. Ze gebruikt het omroepsysteem bovendien om te schreeuwen om een injectie als de pijnen waardoor ze geplaagd wordt onverdraagbaar zijn.

Zo aan het einde van haar leven voelt ze zich kwetsbaar en heeft minder dan ooit behoefte aan inmenging van onbekenden die nieuwsgierig naar haar zijn. Het eiland wordt daarom zwaar bewaakt door gewapende wachters die niet aarzelen om te schieten en bloedhonden die ongewenste bezoekers aanvliegen. Desondanks lukt het de armlastige dichter Chris Flanders het eiland te betreden en zelfs een aanval van de gevaarlijke honden te overleven. Van haar kennis Billy, bijgenaamd ‘De heks van Capri’ (Noel Coward) hoort ze dat deze Chris altijd opduikt vlak voordat welgestelde vrouwen doodgaan. Hij waarschuwt Sissy voor Chris, maar ze besluit dat ze Chris als minnaar zal nemen om haar depressie te bestrijden. Chris heeft hier andere ideeën over.

Net zoals Sissy Goforth als een tiran over haar kleine rijk heerst, is Elizabeth Taylor alleenheerseres in ‘Boom’. Zeker tot op tweederde van de film is ze werkelijk magistraal als de verwende, rijke vrouw die geen enkele tegenspraak duldt, maar tegelijkertijd een zielig en eenzaam mens is. Ze bekt miss Black voortdurend af, maar als die haar van repliek dient, gaat ze daar niet tegenin. Zo bang is ze dat miss Black anders de benen neemt en haar alleen laat. Joanna Shimkus vertolkt prachtig deze rol van voetveeg annex onmisbare steunpilaar die zoveel vertrouwen geniet dat ze eigenhandig een check met een door haar gewenst bedrag mag uitschrijven.

Het gaat mis in het laatste stuk van de film. Richard Burton en Elizabeth Taylor moeten om voor de hand liggende redenen een flitsende confrontatie met elkaar aangaan, maar hij is op zijn zachtst gezegd niet tegen haar opgewassen. Nog erger is dat hij haar tot dan toe fascinerende acteerprestatie helemaal naar beneden haalt. Het gevolg is een taaie uitwisseling van zweverige filosofietjes en een te dik opgelegde geestelijke ineenstorting van Elizabeth Taylor. Eerst was ze ontroerend, ondanks haar grenzeloze egoïsme, maar vanaf dat moment voornamelijk aanstellerig en gemaakt.

Elizabeth Taylor bewijst in ‘Boom’ voor de zoveelste keer wat een fantastische actrice ze is, maar het samenspel met Richard Burton pakt hier erg ongelukkig uit. Niettemin fascinerend.

Diana Tjin-A Cheong