Brasserie Valentijn (2016)

Regie: Sanne Vogel | 102 minuten | romantiek | Acteurs: Georgina Verbaan, Roeland Fernhout, Egbert Jan Weeber, Lies Visschedijk, Mark Rietman, Maarten Heijmans, Jim Deddes, Géza Weisz, Sigrid ten Napel, Megan de Kruijf, Tom Jansen, Tarikh Janssen, Jonas Smulders, Melody Klaver, Jip van den Dool, Jamie Grant

Met ‘Hartenstraat’ maakte actrice Sanne Vogel in 2014 een fris debuut, door op een speelse manier om te gaan met de conventies van de romantische komedie. Met haar tweede film, ‘Brasserie Valentijn’ (een bewerking van het Vlaamse ‘Brasserie Romantiek’), trekt de eigenzinnige Vogel die lijn door. De thematiek wijkt niet veel af van haar debuut. De liefde mag wederom haar plaats in de spotlichten opeisen. Het decor is verplaatst van de Amsterdamse Hartenstraat naar de Brasserie van de alleenstaande en licht neurotische Valentijn (Georgina Verbaan) en haar broer Angelo (Roeland Fernhout).

De twee maken zich op voor een drukbezette Valentijnsdag. Alle tafeltjes in hun eetlokaal zijn gereserveerd. Het fraai aangeklede gebouw ademt de sfeer van romantiek. Het menu is sterwaardig. Maar dan staat opeens oud lief Frank (Egbert Jan Weeber) voor de deur. Hij, die Valentijn vijftien jaar geleden verliet om te gaan reizen, probeert haar nu over te halen om met hem mee naar Argentinië te gaan. De twijfel slaat acuut toe. Kan ze wel afstand nemen van haar broer, zijn dochter en hun gezamenlijke brasserie? De avond zal hun leven voorgoed veranderen.

Ook voor de restaurantbezoekers loopt de avond niet helemaal zoals gewenst. Van onbeantwoorde verlangens tot een ongelukkig huwelijk, alle aspecten van de liefde komen voorbij. De verhalen zijn, ondanks enkele schoonheidsfoutjes, sympathiek, warmtevol en oprecht. Een belangrijke rol daarin is weggelegd voor het decor. De doeltreffende openingcredits, waarin de meeste personages op een slimme manier worden geïntroduceerd, tonen een Amsterdam dat qua uitstraling lijkt op het ideaalbeeld van Parijs. De schilderachtige romantiek spat er van af. Ook de brasserie is door zijn kleurrijke aankleding als een sprookje. De speelse cameravoering, het cartooneske acteerwerk en de muziek maken dat plaatje af.

Deze fraaie stijl brengt Jean-Pierre Jeunets ‘Le fabuleux destin d’Amélie Poulain’ in herinnering. Maar waar Jeunet alle verhalen om spil Amélie liet draaien, spelen ze zich in ‘Brasserie Valentijn’ grotendeels afzonderlijk af. Doordat de personages zo los van elkaar handelen, komt de film enigszins schematisch over. Personages zijn ondergeschikt aan de thematiek. Hun menselijke verhalen zijn herkenbaar, maar uiteindelijk ook een tikkeltje onpersoonlijk. Het idee dat overal liefde is, getuigt bovendien niet bepaald van originaliteit. Maar zoals dat gaat binnen het genre van de romantische komedie is de film op zijn best als je het net zo ervaart als de liefde zelf: niet te veel nadenken, maar gewoon ondergaan.

Wouter Los

Waardering: 3

Bioscooprelease: 28 januari 2016
DVD- en blu-ray-release: 3 juni 2016