Breakfast on Pluto (2005)

Regie: Neil Jordan | 135 minuten | drama, komedie | Acteurs: Cillian Murphy, Liam Neeson, Stephen Rea, Brendan Gleeson, Gavin Friday, Ruth Negga, Laurence Kinlan, Conor McEvoy, Ian Hart, Eva Birthistle, Ruth McCabe, Steven Waddington, Mark Doherty, Sid Young, Ciaran Nolan, Eamonn Owens, Tony Devlin, Bryan Ferry, Seamus Reilly, Bianca O’Connor, Charlene McKenna, Jo Jo Finn, Neil Jackson, Paraic Breathnach, James McHale, Liam Cunningham, Owen Roe, Mary Coughlan, Mary Regan, Pat McCabe, Kathryn Pogson, Gerry O’Brien, Chris McHallem, Peter Gowen, Antonia Campbell-Hughes, Jonathan Ryan, Chris Robinson, Rynagh O’Grady, Derek Elroy, Britta Smith, Doreen Keogh, Tom Hickey, Mark Lambert, Emmet Lawlor McHugh, Steve Blount, Keith McCoy, Morne Botes, Rachel Donovan, Lex Shrapnel    

‘Breakfast on Pluto’ is een door Neil Jordan bewerkte versie van een boek van Patrick McCabe. De hoofdpersoon is een soort ‘held’ die ook een beetje ‘gek’ en een beetje ‘heilig’ is. Veel ‘heiligen’ leven hun leven ongeacht wat hun omgeving er van denkt, dan wel de gevaren die dat met zich meebrengt.

‘Kitten’ (de bijnaam van onze ‘held’) is een onverbeterlijke optimist, hoe moeilijk of bedreigend ook de omstandigheden rond zijn travestie. Kitten houdt zijn positivisme (of is het ontkenning van de situatie) zo koppig vol dat zelfs motorbendes of Engelse agenten of IRA-moordenaars zich realiseren dat ze hem wel kunnen doden, maar niet kunnen veranderen.  De film is een soort modern sprookje, maar zou ook heel goed hebben kunnen passen in een soort Charles Dickens-achtige setting waarbij hij zich beweegt door de onderlaag van de maatschappij, waarbij hij de meest kleurrijke personen ontmoet.

Kitten denkt dat zijn biologische moeder (die hem als vondeling heeft achtergelaten op de stoep van de pastorie) naar Londen is verhuisd en dat zij lijkt op de actrice Mitzi Gaynor. Kitten ‘weet’ natuurlijk wie dat is en zou haar bij een ontmoeting direct herkennen.Tijdens zijn zoektocht naar haar zingt hij bij een rockband, wordt hij assistent van een illusionist, wordt hij ervan verdacht een bommenlegger voor de IRA te zijn en wordt hij ook nog een straathoertje. Het dromerige verhaal dat met veel humor en vaart is verfilmd gaat eigenlijk over de acceptatie van zijn anders zijn, waarbij seks nauwelijks een rol speelt.

Kitten is eigenlijk afhankelijk van de vriendelijkheid van vreemdelingen, die voortdurend zijn weg kruisen in zijn zoektocht naar zijn moeder. Amusante en amoureuze ontwikkelingen zijn er met de rockband die hij ontmoet en waarvan hij de leadzangeres wordt. Ook de samenwerking met de illusionist is vermakelijk, hij wordt de dame die door tweeën wordt gezaagd. Kitten bedriegt eigenlijk niemand met zijn anders zijn, hij vindt het geen punt of je van hem houdt als man of vrouw, zolang je maar denkt dat hij Kitten is. Hoewel de verhaallijn ook enig melodrama niet vermijdt is het geheel toch zodanig dat dit heel goed samengaat met de ook volop aanwezige humor. Het blijft een vloeiend verlopend verhaal waarin Kitten – ondanks al zijn maatschappelijke tegenslagen en de soms moeizame omstandigheden waarin hij ook ‘schurken’ ontmoet – zijn onschuld weet te bewaren en met al die bonte figuren toch een vriendschap weet te onderhouden.

Homoseksualiteit (‘Brokeback Mountain’), travestie (deze film), transseksualiteit (‘Transamerica’) zijn tegenwoordig dankbare filmonderwerpen. Ook in ‘Breakfast in Pluto’ krijgt de hoofdpersoon de gelegenheid zijn eigen (natuurlijke) weg te kiezen en daar iets moois van te maken.  De film heeft een leuke plot over wie nu eigenlijk de vader was en of hij zijn moeder nu eigenlijk wel of niet vindt. Daarvoor zult u de gang naar de filmzaal moeten maken, de film is die gang waard.

Rob Veerman

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 4 mei 2006