Bullitt (1968)

Regie: Peter Yates | 113 minuten | actie, misdaad, thriller | Acteurs: Steve McQueen, Robert Vaughn, Jacqueline Bisset, Don Gordon, Robert Duvall, Simon Oakland, Norman Fell, Justin Tarr, Carl Reindel, Felice Orlandi, Vic Taybeck, Robert Lipton, Ed Peck, Pat Renella

‘Bullitt’ is een interessante politiefilm uit 1968 met Steve McQueen in één van z’n beste rollen als Frank Bullitt. Bullit is het type politieman dat de afgelopen decennia al heel vaak voorbij is gekomen op het witte doek. Eigenwijs, hard, ruziemakend met z’n superieuren, buiten z’n boekje gaan, maar wel de beste zijn in z’n vak.

In één van de eerste scènes zien we hoe Bullitt opgepikt wordt door zijn partner, die hem wakker moet bellen omdat Bullitt tot in de vroege ochtend heeft zitten drinken. Dit soort types zijn altijd, of gescheiden, of ze hebben een jong, onnozel meisje als vriendin zoals in Bullitt’s geval.

De plot is niet spectaculair te noemen. Een agent moet een kroongetuige beschermen. De gangsters willen de kroongetuige dood. De agent moet buiten z’n boekje gaan om de zaak op te lossen. Er is veel druk van bovenaf, een verrader, beetje schieten , beetje scheuren met auto’s en dat is het wel.

Toch is de film bijzonder te noemen om een aantal redenen. Ten eerste, de film is uit 1968, tegenwoordig wordt zo’n verhaal als zeer standaard gezien, maar als je het in de tijdsgeest plaatst is het gewoon een goede, snelle actiefilm. Dit is echter niet de belangrijkste reden.

De tweede reden is Steve McQueen. Deze acteur is hier grandioos in z’n rol als eigenzinnige agent. McQueen, wiens bijnaam luidde ‘The King of Cool’, was dé held van de jaren 60. Hij speelde onder andere in roemruchte films als ‘Papillon’, ‘The Getaway’, ‘The Great Escape’ en ‘The Magnificent Seven’. Hij is in deze film op z’n best als Frank Bullit. Hij is zo onverstoorbaar, zo eigenzinnig en inderdaad… heel erg cool. Bijna de hele film heeft hij dezelfde uitdrukking op z’n gezicht, als hij moet lachen gaat één mondhoek een centimetertje omhoog.

De derde reden is de 11 minuten durende autoachtervolging. Als er al ergens lijstjes gemaakt worden van beste autoachtervolgingen ooit, wordt ‘Bullit’ (samen met ‘The French Connection’ en, van recentelijker datum, ‘The Bourne Supremacy’) steevast genoemd. Frank Bullitt achtervolgt de gangsters in z’n Ford Mustang GT over de heuvels rond San Fransisco. De gangsters rijden in een zwarte (hoe kan het ook anders) Dodge Charger.
De lengte van de achtervolging, de spectaculaire shots en het geluid is geweldig. Er is geen muziek op de achtergrond, het enige wat te horen is, is het gegrom van die zware V8-motoren en het piepen van de banden.

‘Bullit’ is een film die vergelijkbaar is met een aantal andere politiefilms uit die tijd zoals ‘The French Connection’ met Gene Hackman en ‘Dirty Harry’ met Clint Eastwood, beide uit 1971. De films zijn rauw, de agenten hard en eigenzinnig, het geweld is grof en vrouwen spelen altijd dezelfde stereotiepe rollen; die van hoer, femme fatale of hulpeloos schepsel.

Deze uitstekende jaren 60-film heeft de afgelopen decennia veel acteurs en regisseurs geïnspireerd tot het maken van goede actiefilms en daar mogen we regisseur Peter Yates en Steve McQueen erg dankbaar voor zijn.

Hendrik Dijkhuis

Waardering: 4

Bioscooprelease: 13 februari 1969