Cape Fear (1962)

Regie: J. Lee Thompson | 105 minuten | drama, misdaad, thriller | Acteurs: Gregory Peck, Robert Mitchum, Polly Bergen, Lori Martin, Martin Balsam, Jack Kruschen, Telly Savalas, Barrie Chase, Paul Comi, John McKee, Page Slattery, Ward Ramsey, Edward Platt, Will Wright, Joan Staley, Norma Yost, Mack Williams, Thomas Newman, Alan Reynolds, Herb Armstrong, Bunny Rhea, Cindy Carol, Alan Wells, Allan Ray, Paul Levitt

Gregory Peck, Robert Mitchum en Martin Balsam zijn alledrie niet meer in leven, maar ze leefden nog lang genoeg om in een kleine bijrol op te draven in de remake van ‘Cape Fear’ in 1991. In het origineel spelen ze de sterren van de hemel. Naar een boek van John D. MacDonald (‘The Executioners’), is ‘Cape Fear’ een beklemmende thriller die de tand des tijds goed heeft doorstaan. Regisseur J. Lee Thompson (‘The Guns of Navarone’) levert een Hitchcock-achtige film af die je gezien moet hebben.

Robert Mitchum is weergaloos als het sadistische monster Max Cady. Acht jaar zat hij gevangen, dankzij advocaat Sam Bowden (Gregory Peck), die getuige was van een verkrachting door de crimineel. Cady heeft in de gevangenis alle tijd genomen zich voor te bereiden op zijn doel: wraak. Hij studeerde rechten en vergaarde mensenkennis en als hij vrijkomt is Bowden dan ook de eerste die hij opzoekt. Hij laat er bij die eerste ontmoeting geen misverstanden over bestaan wat hij van plan is en Bowden voelt zich terecht bedreigd. De hulp die hij inschakelt van bevriende politie-officier Mark Dutton (Martin Balsam) is echter niet voldoende: Dutton kan niets doen omdat Cady geen overtredingen begaat. De scène in het politiebureau als Cady zich uit moet kleden is meesterlijk. Het uit moeten kleden is bedoeld als intimidatiemiddel, maar het is duidelijk dat Cady zich door niets en niemand af laat schrikken. Met enkel een witte boxershort aan en zijn hoed nog op, toont hij zijn imposante borstkas en laat hij op die manier weten dat er weinig is dat hem van zijn stuk brengt. Er zijn geen bewijzen voor zijn misdaden (de hond die vergiftigd wordt bijvoorbeeld) en zelfs als Cady een jonge vrouw met de meest verkeerde smaak in mannen ooit, Diane Taylor (Barrie Chase), mishandelt, kan hij niet gearresteerd worden omdat hij haar zo bang heeft gemaakt dat ze weigert aangifte te doen. Een écht monster dus, deze Cady, hetgeen door Mitchum perfect wordt verbeeld. Zijn ijskoude blik, zijn lichaamstaal, alles schreeuwt uit dat je bij deze kerel uit de buurt moet blijven.

Max Cady en Sam Bowden konden niet grotere tegenpolen zijn. Bowden is een gerespecteerd burger en heeft een liefhebbende vrouw, Peggy (Polly Bergen) en een schattige tienerdochter, Nancy (Lori Martin); Cady is zijn gezin kwijtgeraakt bij zijn veroordeling. Bowden zou nog geen vlieg kwaad doen, Cady kickt op zijn macht over weerloze wezens en aarzelt niet om geweld te gebruiken. Gregory Peck heeft er bij de keuze van zijn rollen altijd voor opgepast niet getypecast te worden, toch zou ‘Cape Fear’ niet de laatste keer zijn dat hij een respectabele advocaat speelt. In hetzelfde jaar dat deze thriller uitkwam, speelde hij namelijk in ‘To Kill a Mockingbird’ Atticus Finch, een advocaat die een zwarte man verdedigt die ten onrechte is aangeklaagd wegens verkrachting. Getypecast of niet, Peck zet een prima rol neer als de rechtschapen Bowden. Langzamerhand zien we dat zijn moraal naar beneden wordt gehaald: probeert hij eerst nog via vriend Dutton van Cady af te komen, of met hulp van een privé-detective (Telly Savalas), later probeert hij Cady om te kopen en stuurt hij een stel criminelen op hem af om hem in elkaar te slaan. Niets helpt echter en het komt tot een angstaanjagende, explosieve climax in de wateren van Cape Fear. De muziek van ‘Cape Fear’ werd verzorgd door de legendarische Bernard Herrmann (‘Citizen Kane’, ‘Psycho’, ‘Taxi Driver’) en is een essentieel onderdeel van deze thriller. Met een perfect opgebouwde spanning is ‘Cape Fear’ eigenlijk verplichte kost voor alle thrillerliefhebbers.

Monica Meijer