Carrie (2013)

Regie: Kimberly Peirce | 100 minuten | drama, horror | Acteurs: Julianne Moore, Chloë Grace Moretz, Gabriella Wilde, Portia Doubleday, Alex Russell, Zoë Belkin, Ansel Elgort, Samantha Weinstein, Karissa Strain, Judy Greer, Katie Strain, Barry Shabaka Henley, Demetrius Joyette, Arlene Mazerolle, Evan Gilchrist

Je kent het wel, plof je net neer op de bank, ben je iets vergeten te pakken. Zou het niet makkelijk zijn als je in plaats van opstaan je telekinetische krachten kon gebruiken? Voor zulke triviale dingen worden deze krachten niet gebruikt in ‘Carrie’ (2013).

Na ruim 35 jaar werd de tijd rijp geacht voor een remake van deze genreklassieker. Brian De Palma’s kijk op het boek van Stephen King leverde meerdere Oscar-nominaties op dus de verwachtingen zijn hooggespannen. De titelrol wordt dit keer gespeeld door Chloë Grace Moretz (‘Kick-Ass’, ‘Hugo’) en aan regisseur Kimberly Peirce (‘Boys Don’t Cry’) om de remake te rechtvaardigen.

Carrie (Chloë Grace Moretz) is een buitenbeentje op de lokale highschool. Dit komt onder andere door de streng religieuze opvoeding die moeder Margaret (Julianne Moore) haar laat ondergaan. Haar impopulariteit komt tot een kookpunt tijdens een pestpartij waarbij ongesteldheid een hoofdrol speelt. Kort hierna komt Carrie erachter dat zij over telekinetische krachten beschikt.

Een van de pestkoppen, Sue (Gabriella Wilde), voelt berouw en wil dat haar populaire vriend Billy (Alex Russell) Carrie meeneemt naar eindexamenbal om haar zo een hart onder de riem te steken. Maar of dit het gewenste effect zal hebben, dat is de vraag.

‘Carrie’ begint met één van de meest ongemakkelijke geboortescènes die je ooit zult zien. Dit blijkt tevens ook het grootste verschil met de originele verfilming. De vele identieke dialogen laten zien dat precies hetzelfde script is gebruikt als in 1976. Maar dit betekent niet per definitie dat deze remake een verslechtering is ten opzichte van het origineel.

Chloë Grace Moretz is een geslaagde keuze geweest voor de hoofdrol, alhoewel je vraagtekens kan zetten of zij niet te mooi is voor de rol. Zij speelt Carrie als een bang vogeltje en haar eenzaamheid is meelijwekkend. Julianne Moore speelt, eigenlijk als gebruikelijk, sterk. Haar onvoorspelbaarheid zorgt voor een ongemakkelijk gevoel elke keer dat ze in beeld is.

De relatie tussen moeder en dochter staat centraal en dit is ook goed te merken in de casting. Afgezien van gymlerares Ms. Dejardin (Judy Greer) moeten de overige castleden nog de derde dimensie ontdekken. Dit zorgt er wel voor dat het einde van de film des te bevredigender is.
Wie een op een top horror verwacht zal worden teleurgesteld. De “creepiness” van het origineel is niet echt aanwezig, daarvoor voelt deze Carrie zich teveel op haar gemak met haar krachten. De moderne updates in het verhaal zijn goed gelukt, voornamelijk moderne special effects zorgen voor een toegevoegde waarde. Hierdoor komen “gore” liefhebbers nog enigszins aan hun trekken.

Al met al is ‘Carrie’ een aardige update geworden van de Brian De Palma versie. Voor kijkers van het origineel is deze versie wellicht overbodig maar een nieuwe generatie, de waarschijnlijke doelgroep, zal hier genoeg plezier aan beleven.

Scott van der Winden

Waardering: 3

Bioscooprelease: 7 november 2013
DVD- en blu-ray-release: 26 maart 2014