Charly (2007)

Regie: Isild Le Besco | 95 minuten | drama | Acteurs: Kolia Litscher, Julie-Marie Parmentier, Jeanne Mauborgne, Kadour Belkhodja, Philippe ChevActeursassu, Jean-Max Causse, Camille Grynko

Een troosteloze setting; troosteloze personages en onbevredigende gebeurtenissen: er is allemaal over heen te komen als de hoofdpersoon ten minste iets minder troosteloos is dan de rest van het verhaal. Helaas is dat in ‘Charly’ niet het geval. De slome tiener Nicolas (Kolia Litscher) voelt zich niet thuis bij zijn te oude en ongeïnteresseerde pleegouders en komt op school ook niet goed mee. Via een onderwijzer komt hij bij toeval aan een theaterstuk van Wedekind, waarin als bladwijzer een ansichtkaart is gebruikt. In zijn naïviteit en verveling gaat Nicolas liftend op zoek naar het idyllische plaatsje wat prijkt op de ansichtkaart. Hij weet niet waar het ligt; hoe hij er moet komen en zelfs niet dat het een eiland betreft, al geeft de naam – Belle-Ille – toch behoorlijk wat weg.

Onderweg strandt Nicolas in een grauw plaatsje, waar hij het jonge hoertje Charly (Julie-Marie Parmentier) ontmoet, die de jongen onderdak biedt. Zij is een paar jaar ouder en woont alleen in een kleine armetierige caravan, waar strikte regels gelden wat betreft hygiëne en huishouden. De twee zonderlinge figuren staan recht tegenover elkaar in hun gedrag: Charly is neurotisch, voortdurend aan het woord en op haar manier daadkrachtig, terwijl Nicolas niet veel meer kan uitbrengen dan een aanhoudend je ne sais pas. Toch komen de twee, hoe kan het ook anders, nader tot elkaar en Nicolas leert in de korte tijd die hij in de caravan doorbrengt meer over zichzelf en het volwassen worden dan hij ooit thuis had kunnen doen.

De manier van filmen is erg rauw en ongepolijst: spaarzame dialoog, geen muziek en harde beelden. Dit resulteert in een ongemakkelijke kijkervaring, ook door te vergeefse verwachtingen van bepaalde wendingen of ontwikkelingen. Deze zijn er nauwelijks, waar nog bijkomt dat Nicolas simpelweg weer vertrekt als er te veel ontwikkeling plaatsvindt naar zijn zin. Blijkbaar heeft hij zijn doel bereikt en accepteert hij zijn lot; verwacht hij zelfs al hoe kil zijn thuiskomst na dagen van afwezigheid zal zijn. Deze ruwe, nonchalante aanpak werkt verfrissend, maar ook vervreemdend en onbevredigend. De twee jonge acteurs spelen overigens wel heel knap en gaan behoorlijk onder de huid zitten.

Ruby Sanders