Ciao Stefano – Non pensarci (2007)
Regie: Gianni Zanasi | 105 minuten | komedie | Acteurs: Valerio Mastandrea, Anita Caprioli, Giuseppe Battiston, Caterina Murino, Teco Celio, Gisella Burinato, Dino Abbrescia, Paolo Briguglia, Luciano Scarpa, Natalino Balasso, Paola Bechis, Chiara Bucchi, Riccardo Bucchi, Valentina Fois, Edoardo Gabbriellini, Raffaella Reborini, Paolo Sassanelli
Stefano (Valerio Mastandrea) blikt wat mistroostig naar zijn carrière als rockgitarist die niet helemaal verloopt zoals hij zich dat had voorgesteld. Als hij zijn vriendin betrapt met een gitarist van een ander bandje, besluit hij van de ene op de andere dag terug te gaan naar zijn familie, een in Italië heilig fenomeen. Die woont prachtig landelijk in een fraai huis. Stefano zelf woonde in Rome bescheiden en heeft het daar nooit gemaakt.
Terug bij zijn familie krijgt Stefano geen kans zijn eigen situatie te bespreken, maar krijgt hij juist de familieperikelen over zich heen. Zijn broer Albert (Guiseppe Battiston) staat op het punt te gaan scheiden en runt de kersenfabriek van zijn vader weinig succesvol. Het bedrijf dreigt te bezwijken onder de schulden die Albert is aangegaan. Vader Walter (Teco Celio) weet niets van de financiële problemen, sluit zijn ogen en golft als een gelukkig man de gehele dag. Moeder (Gisella Burinato) stort zich in de therapeutische wereld van het zoeken naar jezelf en het bereiken van de hogere staat van geluk. Zijn zuster Michela (Anita Caprioli) is gestopt met haar universitaire studie en is dolfijnentrainster geworden.
Zo wordt Stefano het middelpunt van mensen om hem heen die voortdurend tegen hem aanpraten met hun grote en kleine probleempjes. Stefano wil met zus Michela het familiebedrijfje van de op handen zijnde ondergang redden. Gegeven de problemen met de bank bij het verkrijgen van nog meer krediet is dit geen eenvoudige opgave en is dit tegelijkertijd weer aanleiding voor andere familieperikelen.
‘Ciao Stefano’ wordt neergezet als een komedie, maar wil eigenlijk geen echte komedie worden. Eerder is sprake van een – deels – geslaagde tragikomedie. Het aantal momenten waarop men echt kan lachen is te onderbedeeld om van een echt geslaagde opzet te kunnen spreken. De verhaallijn verspringt tamelijk nonchalant naar de diverse personages. ‘Ciao Stefano’ lijdt dan ook enigszins onder het grote aantal karakters dat wordt opgevoerd. Van hen wordt de persoonlijkheid nauwelijks uitgediept. Allen hebben voortdurend probleempjes, maar het blijft beperkt tot oppervlakkig. Zo blijven het verhaal en de personages schetsmatig en kabbelt het verhaal voort.
Valerio Mastandrea vertolkt de rol van Stefano goed. De manier waarop hij met de nodige scepsis en nuchtere onbevangenheid kijkt naar de problemen om hem heen houden de film nog overeind. Dat de belangrijkste problemen uiteindelijk zullen worden opgelost past in de lijn der verwachtingen. Geschikt voor een luchtig filmavondje, waarna herinneringen snel vervliegen.
Rob Veerman
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 4 september 2008