Cleopatra Jones (1973)
Regie: Jack Starrett | 89 minuten | actie | Acteurs: Tamara Dobson, Bernie Casey, Brenda Sykes, Antonio Fargas, Dan Frazer, Bill McKinney, Stafford Morgan, Michael Warren, Albert Popwell, Caro Kenyatta, Esther Rolle, Keith Hamilton, Jay Montgomery, Arnold Dover, Angela Gibbs, John Alderman, Eugene Jackson, Lee Weaver, Kanes J. Crawford, George Reynolds, Edwar Crawford, Don Cornelius, Frankie Crocker, Shelly Winters, Paul Koslo, Joe Tornatore, Hedley Mattingly, Christopher Joy, Teddy Wilson, John Garwood
Cleopatra (Tamara Dobson) heeft haar naam niet voor niets gekregen: in het begin van de film loopt ze als een keizerin langs een kordon van Turkse militairen om, uit naam van de Amerikaanse regering, een gigantisch veld met papavers in Turkije te vernietigen. Cleopatra is cool, aantrekkelijk, lastig voor haar superieuren en voor de duvel niet bang. Die air van onaantastbaarheid houdt ze de gehele film vast en daarmee komt ze in de buurt van de onbetwiste koningin van de zwarte film: Pam Grier (‘Jackie Brown’). Grier is super cool en een stuk rondborstiger, maar Dobson is een natuurlijke schoonheid en tot op heden de langste vrouw (1.88 meter) die ooit een hoofdrol in een film speelde.
‘Cleopatra’ stijgt als film, waarin zwarten de hoofdrol spelen, uit boven de middelmaat vanwege de goede rol van Dobson, een aantal prima acteurs die haar omringen, lekkere actiescènes en een flinke portie ideologie. Want een maatschappijkritische boodschap ontbreekt in deze film, waarin de blanken nu eens tweederangs zijn, uiteraard niet. Die boodschap, over de verschillen tussen mensen van diverse etnische komaf, wordt niet overdreven serieus gebracht door de makers maar met een kwinkslag. Erg grappig is het bijvoorbeeld dat de succesvolle dealer Doodlebug (Antonio ‘Huggy Bear’ Fargas) een blanke butler in dienst heeft die luistert naar de naam Mattingly. De stiff upper lip van de Brits sprekende Mattingly in combinatie met Doodlebugs straattaal zorgen voor leuke scènes.
Intussen rijdt de mooie chick Cleopatra in een zwarte Corvette, die iedereen doet opkijken. En dan die outfits! Cleopatra is wat je noemt een kleurrijk figuur tussen alle grijze muizen: bonte jurken en bizarre hoofddeksels. Op een gegeven ogenblik achtervolgt ze een boef op hoge hakken, getooid in een bontjas en met een echte afro: right on, sister! Daarnaast is ze zeer bedreven in karate, een vechtsport die in de jaren 70 erg populair was. Ze houdt haar belagers met deze oosterse vechtkunst van zich af – met vertraagd opgenomen stem en beelden! – en ze krijgt steun van de al even bedreven broeders Johnson, zodat je kunt concluderen dat Cleopatra een bijzondere vrouw is.
De volslanke Shelly Winters (‘The Poseidon Adventure’, 1972) is de machtige, hysterische drugskoningin Mommy, maar lijkt niet helemaal goed gecast als de grote tegenstrever van Cleopatra. Cleo en Mommy zijn als water en vuur, goed versus slecht. Cleo windt elke man op, terwijl Mommy meer van vrouwen houdt. Fargas speelt ‘natuurlijk’ een drugsdealer, maar het feit dat hij een succesvolle dealer is, komt zijn rol gek genoeg niet ten goede. Er is een uitstekende rol van Dan Frazer (‘Kojak’) als de betrouwbare politiechef die Cleo in toom moet zien te houden. Leuke gastrollen verder van Don Cornelius (‘Soul Train’) en Michael Warren (Bobby uit ‘Hill Street Blues’). ‘Cleopatra’ is een bovengemiddelde actiefilm die zwarte Amerikanen op de voorgrond stelt.
Robbert Bitter