Club Sándwich (2013)

Regie: Fernando Eimbcke | 82 minuten | komedie, drama | Acteurs: Lucio Giménez Cacho, María Renée Prudencio, Danae Reynaud

Tiener Hector viert samen met zijn alleenstaande moeder Paloma in ‘Club Sándwich’ vakantie in een bijna verlaten resort in Mexico. Hun dagen bestaan uit niet veel meer dan elkaar insmeren met zonnebrandcrème, hangen bij het zwembad en op het bed in de benauwde kamer. Af en toe doen ze een spelletje of bestellen ze eten (de titel verwijst naar Hectors favoriete maaltje). De relatie tussen de twee is goed, intiem en open: er lijkt weinig waar niet over gepraat kan worden. De routines die de twee hanteren vormen de muren waarbinnen Paloma zich veilig en gelukkig waant. Maar Hector begint zich, zoals het een puber betaamt, toch een beetje af te zetten tegen die verbondenheid. Zijn reactie op een gehaat koosnaampje is het eerste scheurtje; wanneer de rondborstige Jazmin, iets ouder dan Hector, ten tonele verschijnt, ziet Paloma haar grip op zoonlief zienderogen verminderen. Wanhopig probeert ze tussenbeide te komen, maar Hector vaart zijn eigen koers.

De Mexicaanse regisseur Fernando Eimbcke schreef en regisseerde dit intieme komische drama, dat zich grotendeels op dezelfde locatie afspeelt. Het idyllische resort is zo rustig (je zou het ook saai kunnen noemen), dat de plotselinge aanwezigheid van een kamermeisje – op de achtergrond bijna grappig aandoet en je verbaasd bent als er toch nog meer gasten blijken te zijn. Strak gefilmd en de drukkende hitte spat van het scherm, doordat veel van de scènes zich afspelen naast het zonovergoten zwembad en de kleding voornamelijk bestaat uit bikini’s, topjes en korte broeken. Geen wonder dat Hectors hormonen opspelen! Eimbcke balanceert het verhaal – zeker in de eerste helft – op de scheidslijn tussen taboeloos (Paloma vertelt haar zoon hoe sexy ze Prince en zijn muziek vindt) en Oedipale toestanden (Hector draagt het bovenstukje van Paloma’s rode bikini terwijl hij zichzelf – buiten het oog van de camera – aftrekt), maar voor het te ongemakkelijk wordt, is er de aantrekkingskracht van de al net zo hitsige Jazmin en doen de twee niets liever dan naast elkaar zitten op het bed of de rand van het zwembad – wachtend op wie de volgende stap gaat zetten.

’Club Sándwich’ is een aardige karakterschets van een moeder die moeite heeft zich aan te passen aan de veranderingen die een opgroeiende zoon met zich meebrengt. Het is haar ontwikkeling die eigenlijk het interessantst is, Hector gedraagt zich namelijk niet veel anders als de gemiddelde tiener met een ontluikende seksualiteit en over Jazmin komen we nauwelijks iets te weten. De drie acteurs spelen subtiel en overtuigend en beschikken over een fijne timing in de ironische, uitvergrote scènes. De afwezige soundtrack versterkt het landerige, lome gevoel dat ‘Club Sándwich’ uitdraagt. Grappig, ietwat oncomfortabel, herkenbaar en liefdevol.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 21 augustus 2014
DVD-release: 20 november 2014