Clubbed (2008)

Regie: Neil Thompson | 95 minuten | thriller, misdaad | Acteurs: Mel Raido, Colin Salmon, Shaun Parkes, Scot Williams, Maxine Peake, Ronnie Fox, Ellen Thomas, Aicha McKenzie, Charlie Clark, Katherine McGolpin, Bronson Webb, Neil Morrissey, Ciaran Griffiths

‘Clubbed’ is een Britse verrassing, zoals ‘ Trainspotting’ en ‘Lock, Stock and Two Smoking Barrels’ dat eerder waren. Hoewel de film het niveau van die twee films net niet haalt, is het zonder meer een productie die door liefhebbers van realistische misdaadthrillers gezien mag worden. Gebaseerd op het autobiografische boek ‘Watch My Back’ van schrijver/martial arts trainer Geoff Thompson, is ‘Clubbed’ een heftig verslag van de zoektocht van een man naar zijn zelfrespect en het accepteren dat angst niet de vijand is maar een vriend.

Coventry, de jaren tachtig. Danny (Mel Raido) is schoonmaker in een fabriek. Hij is depressief, gescheiden, maar gaat voor zijn twee jonge dochters Illisa en Kay door het vuur. Zijn ex-vrouw heeft weinig vertrouwen in hem, en wanneer Danny buiten zijn schuld om in elkaar geslagen wordt in een kroeg, waarbij zijn angstige kinderen getuige zijn, beseft hij dat er iets moet veranderen. In het gebouw waar Illisa en Kay een balletklas volgen, wordt ook boksles gegeven en af en toe blijft Danny staan om te kijken. Louis (een charimatische Colin Salmon) nodigt hem uit mee te doen. Stukje bij beetje raakt Danny betrokken bij het boksen en leert hij Louis’ medewerkers Rob (Shaun Parkes) en Sparky (Scot Williams) kennen, die evenals Louis, uitsmijters bij een van de populairste uitgaansclubs in Coventry zijn. Louis gaat prat op het ‘vechten zonder te vechten’ principe en leent Danny boeken als “The Art of War”, waaruit de langzaam uit het dal opkrabbelende vader inspiratie haalt voor zijn eigen leven. Even lijkt het ook goed te gaan, maar wanneer Sparky zijn relatie met de lokale drugsmaffia niet meer in de hand heeft, worden alle vier de mannen meegetrokken in de neerwaartse spiraal.

Sterk punt van de film is de geloofwaardige personages. De karakters, met name die van Danny, Rob en Sparky, zijn behoorlijk goed uitgewerkt en het is niet moeilijk om ze te gaan geven. Daardoor komt de laatste – onvermijdelijke – slotakte zo hard aan. Minder goed uitgewerkt is de rol van Danny’s ex-vrouw en die van Sparky’s zwangere vrouw. Vooral de laatste ondergaat een snelle gemoedswisseling, maar dat kan natuurlijk ook aan haar lichamelijke conditie liggen. Louis blijft een beetje mysterieus, maar dankzij de fenomenale acteerprestatie van Colin Salmon is hij een van de personages die het meest imponeert. Ook Mel Raido en Shaun Parkes laten een positieve indruk achter. Scot Williams is geen sterke keuze voor de rol van Sparky. De voor deze gelegenheid peroxideblonde acteur maakt zich herhaaldelijk schuldig aan overacteren, maar echt storen doet dat weer niet.

‘Clubbed’ ziet er gelikt uit en heeft een prettig tempo. Hoewel de film bij vlagen behoorlijk gewelddadig is, dienen deze scènes puur ter ondersteuning en vervullen zij niet alleen de sensatiefunctie. De openingcredits zijn ook om van te smullen: onder de opzwepende beat van Chics Good Times wordt de sfeer van de jaren tachtig uitstekend neergezet en dankzij de prima score en oog voor detail wordt dit niveau goed vastgehouden. Gezien het lage budget van de film en het feit dat dit regisseur Neil Thompsons speelfilmdebuut is, mag je ‘Clubbed’ een meer dan geslaagde produktie noemen.

Monica Meijer