Cochochi (2007)

Regie: Laura Amelia Guzmán, Israel Cárdenas | 87 minuten | drama | Acteurs: Luis Antonio Lerma Torres, Evaristo Corpus Lerma Torres, Jose Ignacio Torres Rodríguez, Jose Angel Torres Rodríguez, Luis Alfredo Villalobos Nevares

De inhoud en setting van ‘Cochochi’ zorgen aan de oppervlakte voor een waterdicht recept voor een moeiteloos filmhuissucces. Geen garantie voor grootsheid, maar een vrijwel verzekerde publiekstrekker. Immers, er figureren twee aandoenlijke kindjes in een simpel verhaal over een reis. Een letterlijke reis te paard, en een figuurlijke naar volwassenheid. Daarnaast heeft de film een aantrekkelijk plattelandssetting, een kalm tempo en een authentieke sfeer. Echter, de uitwerking van dit soort films is niet altijd even magisch. ‘Cochochi’, hoe goedbedoeld en relatief aangenaam de film ook is, is hier een bevestiging van.

Een film als ‘Mongolian Ping Pong’ kent dezelfde eigenschappen als ‘Cochochi’: ook hier staan kinderen centraal en draait het om hun verlies van onschuld of naïviteit en de groei tot volwassenheid. En ook hier speel het verhaal zich af in een voor de Westerse kijker “exotisch” heuvellandschap en kent de film een rustig, ongedwongen tempo. Maar waar die film de centrale thematiek van de ontdekkende en zich verwonderende kinderen tastbaar maakte voor de kijker, en daarnaast nog andere waardevolle thematiek aanstipte, voelt ‘Cochochi’ wat leeg aan.

De sfeerimpressie van de levensstijl van de Raramuri Indianen in Mexico is mooi, en de verschillende karakters van de jongens houden de aandacht wel even vast, maar de uitwerking van deze karakters en de gebeurtenissen in het verhaal laat helaas te wensen over. Als kijker hoop je natuurlijk op een goede afloop – hoewel je instinctief aanvoelt dat het niet goed kan gaan wanneer de jongens zonder toestemming het paard van hun vader meenemen en één van hen even eerder al heeft laten zien onverantwoordelijk, of in ieder geval ongeïnteresseerd, te zijn door niet te komen opdagen bij zijn diploma-uitreiking – maar er gebeurt gewoonweg te weinig op verhaaltechnisch dan wel thematisch gebied om de aandacht van de kijker de hele film vast te kunnen houden. De mooie beelden, het prettige tempo, en integriteit van de prent ten spijt is er helaas onvoldoende dramatische spanning of ontwikkeling aanwezig om ‘Cochochi’ echt de moeite waard te maken.

Bart Rietvink