Coherence (2013)

Regie: James Ward Byrkit | 89 minuten | science fiction | Acteurs: Emily Baldoni, Maury Sterling, Elizabeth Gracen, Alex Manugian, Lauren Maher, Hugo Armstrong, Lorene Scafaria, Nicholas Brendon

Voor een intelligente sciencefictionthriller heb je geen groot budget nodig, enkel een goed idee en een handvol bekwame acteurs. Dat hebben de makers van ‘Coherence’ niet alleen begrepen, maar ook bijna tot in perfectie uitgevoerd. En wel op zo’n manier dat je je pas achteraf realiseert hoe kleinschalig de film is opgezet – op geen enkel moment dringt de gedachte aan een laag budget zich op. Doordat het spel zo vloeiend en natuurlijk is, en de film je vriendelijk verplicht bij de les te blijven. Er is geen ruimte om je gedachten al te lang te laten afdwalen. De kleinste details kunnen belangrijk zijn.

In ‘Coherence’ komen vier koppels samen voor een etentje, op een avond dat een komeet rakelings de aarde passeert. Onderweg merkt Em (Emily Foxler, die als focuspunt voor het verhaal geldt) al dat er iets merkwaardigs aan de hand is. De mobiele telefoonverbinding met haar vriend, die ook onderweg is naar het feestje, valt weg en het scherm van haar mobiel barst plotseling. Op het feestje zelf maakt niemand zich er nog al te druk om en worden er vooral grappen gemaakt over hoe afhankelijk we tegenwoordig zijn van ons draadloze netwerk. Maar als vervolgens ook nog eens de stroom uitvalt, neemt de onrust toe en trekt de film de spanningsboog voorgoed strak.

In de hele wijk lijkt de stroom te zijn uitgevallen, met uitzondering van één helverlicht huis een paar straten verderop. Twee mensen gaan op onderzoek uit, terwijl de rest bezorgd achterblijft. Het laagje vernis dat over de avond lag barst open en onderlinge spanningen komen naar boven. Als de twee mannen die op onderzoek zijn geweest gehavend terugkomen met een doosje dat onder andere foto’s bevat van alle aanwezige gasten, waarbij er één op de avond zelf gemaakt moet zijn, slaat de paranoia en daarbij het onderlinge wantrouwen toe. En als een van de twee verklaart dat hij in het andere huis dezelfde vrienden heeft gezien, die eenzelfde etentje hielden, is het hek van de dam.

De film speelt vervolgens een vernuftig spel met het concept van alternatieve realiteiten. Hier eens geen onhandige tieners die alles domweg overkomt, maar wereldwijze dertigers die grip proberen te krijgen op een ingewikkeld concept uit de kwantumfysica. Dat op zo’n manier gepresenteerd wordt, dat je als kijker het idee krijgt dat je doorhebt wat er zich afspeelt. Maar de film zit vernuftig in elkaar en je wordt zo op het verkeerde been gezet. Dat komt ook vooral doordat er zo naturel gespeeld wordt. Binnen het basisconcept van het script is ongetwijfeld een groot deel geïmproviseerd, waardoor dialogen volstrekt natuurlijk klinken. En voor een film waar veel in gepraat wordt, is dat een must.

Meer thriller dan keiharde sciencefictionfilm, behandelt ‘Coherence’ een lastig theoretisch concept op een intelligente manier. Met geloofwaardige karakters, slimme editing en uitstekend, spaarzaam gebruik van sfeerverhogende muziek. De enige ‘bekende’ acteur betreft Nicholas Brendon (Xander uit de hitserie ‘Buffy the Vampire Slayer’), maar dat die bekende kop volstrekt niet stoort binnen een uitstekende cast, spreekt boekdelen over de kwaliteit van deze film. ‘Coherence’ biedt een prachtig tegenwicht aan de generieke, bombastische SF-films die de bioscopen de laatste jaren bestormen. Een verademing!

Wouter de Boer