Company Orheim – Kompani Orheim (2012)

Regie: Arild Andresen | 104 minuten | drama | Acteurs: Vebjørn Enger, Glenn André Viste Bøe, Kristoffer Joner, Eili Harboe, Andreas Cappelen, Malvin Kvam, Cecilie A. Mosli, Tone Beate Mostraum, Reno Muren, Øistein Saugerud, Gretelill Tangen

De Noorse film ‘Company Orheim’ is de verfilming van het tweede boek in de trilogie over Jarle Klepp, van de eveneens Noorse schrijver Tore Renberg. Van zowel het eerste boek, “Mannen som elsket Yngve” als het derde, “Charlotte Isabel Hansen”, werden in respectievelijk 2008 en 2011 al verfilmingen uitgebracht (‘The Man Who Loved Yngve’ en ‘I Travel Alone’). ‘The Man Who Loved Yngve’ werd zeer positief ontvangen. ‘Yngve’ ontving tijdens het Norwegian International Film Festival zelfs de prijs voor beste Noorse film. Ondanks dat “Kompani Orheim” het tweede boek in deze trilogie is, staat de film op zichzelf. Voorkennis is dan ook niet benodigd.

‘Company Orheim’ opent wanneer hoofdrolspeler Jarle Klepp (debuterend  acteur Vebjørn Enger) midden in de nacht een telefoontje ontvangt van zijn moeder. Zijn vader, Terje Orheim (Kristoffer Joner), is overleden. Vroeger droeg Jarle dezelfde achternaam als zijn vader en vormden zij samen met zijn moeder Helge (Glenn André Viste Bøe) als gezin de zogeheten ‘Company Orheim’, zoals vader Terje het maar wat graag noemde. Na het telefoontje komen bij de inmiddels 24-jarige Jarle de herinneringen aan zijn jongere jaren naar boven. We krijgen als kijker een kijk in de traumatische jonge jaren van Jarle en de familie Orheim.

Feitelijk is ‘Company Orheim’ een grote terugblik op de jeugdige jaren van Jarle. Alleen in de openings- en slotscene zien we Jarle als volwassene, in de rest van de film krijgen we hem eerst als jochie van rond de tien jaar te zien en daarna als puberale jongen, waarvan de laatste fase het grootste deel van de film bedraagt. Meteen wordt de slechte band tussen Jarle en Terje duidelijk. Terje kan het niet verdragen dat Jarle andere interesses dan hij heeft. Jarle wil op zijn beurt gewoon zijn eigen keuzes maken. Daarbij komt het grote alcoholprobleem van vader Terje en de daaruit voortvloeiende agressie. Hierdoor is het leven thuis voor Jarle niet altijd even prettig. Het liefst wil hij hiervan vluchten. Als puber sluit hij zich aan bij een communistische vereniging tegen racisme en ontstaat er steeds meer afstand tussen hem en zijn ouders.

Ondanks dat de focus van ‘Company Orheim’ op de ontwikkeling van Jarle van puber naar volwassene ligt, is het toch echt Kristoffer Joner die met zijn zeer sterke vertolking van vader Terje de show weet te stelen. Of het nu zijn woede-uitbarstingen zijn, nadat hij voor de zoveelste keer naar de fles heeft gegrepen, zijn strenge, norse humeur de dag later of zijn vrolijkheid wanneer hij halverwege het verhaal belooft zijn leven te beteren, het karakter van Terje overtuigt op alle vlakken. In Noorwegen heeft de ervaren Kristoffer Joner niet voor niets voor deze rol al de zogeheten Amanda Award voor beste acteur gewonnen. Ook de overige rollen, zoals die van moeder Helge bijvoorbeeld, worden sterk neergezet.

‘Company Orheim’ is een overtuigend drama. Want hoewel de film uiteindelijk niet alle losse eindjes even afdoende aan elkaar knoopt, waardoor er wat kleine gaten in het verhaal blijven zitten, is dit zeker niet storend. Ook het einde zie je al van vrij ver aankomen waardoor dit niet als een echte verrassing komt. Toch zijn deze gebreken in het verhaal niet meer dan kleinigheden. Nadat eerder het gelijknamige boek al lovende recensies ontving, kun je veilig stellen dat ook de verfilming van dit Noorse familiedrama een aanrader is.

Martijn Scheepers

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 4 oktober 2012