Cool Money (2005)
Regie: Gary Burns | 87 minuten | drama, misdaad | Acteurs: James Marsters, John Cassini, Larry Manetti, Wayne Robson, Robin Brûlé, Jason Schombing, Margot Kidder, Dennis Akayama, Randy Butcher, Kira Clavell, Jennifer Coburn, Rene Bishop, Stefanie von Pfetten
De roof in het Pierre Hotel in 1972 staat nog steeds in het Guinness Book of Records als grootste hotelroof ooit. Samuel Nalo en Robert ‘Bobby’ Comfort, die al een reeks succesvolle inbraken gepleegd hadden in andere hotels, zoals The Regency, The Carlyle en The St. Regis, vatten het ludieke plan om op 2 januari 1972 het Pierre Hotel te beroven, een enorm luxueus hotel tegenover Central Park in New York. Ze hadden hierbij hulp van een groepje al even duistere criminelen, Ali-Ben, Alan Visconti, Donald Frankos, Robert Germaine en Al Green. Hoewel het team wapens gebruikte bij de overval, raakte geen van het hotelpersoneel of –bewoners gewond en geweld werd dan ook niet gebruikt. De vermomde criminelen waren tot op bepaalde hoogte zelfs hoffelijk en beleefd jegens hun slachtoffers.
‘Cool Money’ gebruikt dit staaltje opzienbarende criminaliteit als uitgangspunt en blijft op een aantal punten trouw aan de werkelijkheid. Uiteraard is het verhaal voor de film geromantiseerd door de persoonlijke achtergrond van Bobby Comfort te vertellen. Zo wordt in meerdere scènes aandacht besteed aan zijn gezinsleven en hoe zijn vrouw tegenover het beroep van haar man staat. Toch blijft het een redelijk zakelijke verfilming van de geschiedenis, er worden op wat freeze-frames in het begin van de film nauwelijks stijlmiddelen ingezet, die soortgelijke misdaadfilms zo typeren. Goede keuze, want door deze kunstgrepen gaan veel van de genregenoten op elkaar lijken en ‘Cool Money’ pretendeert nergens een flitsende kaskraker à la ‘Ocean’s Eleven’ of ‘The Italian Job’ te zijn.
Ster van de film is James Marsters, die bekendheid verwierf als Spike in de cultseries ‘Buffy the Vampire Slayer’ en spin-off ‘Angel’. Zijn peroxide gekleurde haardos maakte plaats voor een kort bruin kapsel, maar dat is niet het enige dat de kijker het beeld van de vampier doet vergeten. Marsters voelt zich prima thuis in de rol van slimme crimineel en zet een overtuigende prestatie neer. Het is goed voor te stellen dat hij zijn slachtoffers om zijn vingers weet te winden en hen op die charmante manier verblindt voor zijn acties daarna. Ook John Cassini in de rol van Sammy Nalo is prettig om naar te kijken, al is zijn personage wel wat aan de maffe kant met zijn Elton John-achtige uitdossingen. Dat is ook een beetje het probleem van het scenario. Hoe de echte dieven ook waren, in ‘Cool Money’ worden ze, op Comfort na, wel heel dom afgeschilderd, zodat het nergens geloofwaardig wordt dat dit clubje losers zo’n serie misdaden kan begaan zonder gepakt te worden. Daarbij komt nog dat de film is gemaakt voor televisie. Jammer genoeg zijn de makers er niet in geslaagd het lage budget dat beschikbaar werd gesteld te verdoezelen, de sets zien er vaak goedkoop uit.
‘Cool Money’ is een redelijke misdaadfilm, niet meer en niet minder. Het feit dat er weinig geweld gebruikt wordt is een verademing. Dat dit dan ook nog eens op een echte misdaad gebaseerd is, maakt het alleen maar interessanter.
Monica Meijer