Crank: High Voltage – Crank 2 (2009)
Regie: Mark Neveldine, Brian Taylor | 96 minuten | actie, komedie | Acteurs: Jason Statham, Amy Smart, Efren Ramirez, Reno Wilson, Dwight Yoakam, Julanne Chidi Hill, Reno Wilson, Keone Young, Art Hsu, Joseph Julian Soria, Ling Bai, Clifton Collins Jr. David Carradine, Corey Haim, Geri Halliwell, Billy Unger, Jamie Harris
Het eerste wat opvalt aan ‘Crank 2’ is hoe anoniem de film op dvd is gezet. Het eerste deel met rouwdouwer Chev Chelios in de hoofdrol heeft inmiddels een cultstatus vergaard en het is dan ook niet meer dan logisch dat de makers een vervolg wilde maken. Dat de antiheld in het origineel overleed, maakt niets uit. In het geflipte ‘Crank’ universum gelden de natuurwetten toch niet. Vreemd genoeg is deel 2 roemloos in de winkelschappen gezet en dat geeft te denken…
Denken is eerlijk gezegd een woord dat je niet in één zin met de ‘Crank’ franchise moet gebruiken. De filmreeks is zo breinloos en plat dat elke vorm van hersenactiviteit al te veel is. Zet je verstand op nul en laat de (kolderieke) onzin over je heen komen. Het eerste deel was erg genietbaar, omdat de aaneenschakeling van cartoonesk geweld en bizarre inktzwarte humor uniek was. Lompe actieknallers bestaan uiteraard al jaren, maar de groteske onzin en het ADHD-tempo van ‘Crank’ was echt vernieuwend. In het in 2009 uitgebrachte tweede deel is die combinatie inmiddels al ingeburgerd. De verrassing is weg en laat dat net het grootste probleem zijn van ‘Crank 2’.
‘Crank 2′ begint met de reanimatie van Chelios (Statham). De norse huurmoordenaar viel in deel één van grote hoogte op een auto, stuiterde er vervolgens vanaf en belandde met een doodsmak op straat. Een team van Chinese doktoren lappen de antiheld op, jatten zijn hart en vervangen Chelios’ tikker met een kunsthart. Dat apparaat moet continu opgeladen worden. Dat opladen kan door middel van elektrische schokken. Uiteraard wil de killer zijn oude hart weer terug en gaat hij achter de dieven aan. Valt nog niet zo mee, want de belangrijkste spier van het menselijk lichaam laat het afweten. Dus gaat Chelios met stroomstokken, acculader en electriciteitskabels in de weer om zijn hart te laten pompen. Tussen de bedrijven door doet hij aan buitenseks (wekt ook elektriciteit op), schiet hij bendeleden dood (ze vallen hem lastig), raakt hij gefrustreerd door een aanhankelijk hoertje (ze schreeuwt in zijn oor en wil met hem trouwen) en praat hij met zijn dokter (Doc Miles weet hoe Chelios’ oude hart weer teruggezet moet worden).
Net als in het eerste deel gaat ook ‘Crank 2’ volledig over de top. Een verhaal is nergens te bekennen, de personages zijn van bordkarton en logica is ver te zoeken (niet aan beginnen trouwens, want het is onvindbaar). In principe moet dat niet uitmaken, want deel een was ook van de pot gerukt en zeer vermakelijk. Jammer genoeg is de opvolger een stuk minder leuk. Het grootste struikelblok is dat het nieuwtje er inmiddels vanaf is en je weet wat je kunt verwachten. De makers van deze film (hetzelfde team) beseften dat maar al te goed en doen dan ook krampachtig hun best om te blijven verrassen. Helaas betekent ‘verrassen’ in dit geval nóg lomper en breinlozer te werk gaan. De seksscènes zijn explicieter en langer, het geweld is botter en de personages nog flamboyanter.
Het geweld is een wrange combinatie van cartooneske situaties en realistisch in beeld gebrachte wonden. De humor is racistisch (al wordt wel elk ras verrot gescholden en wordt niets of niemand gespaard), de personages onsympathiek en het tempo is moordend. Na 96 minuten zit je doodmoe in je stoel. Dat geen enkel karakter sympathiek is, breekt de film op. Chelios is een narcistische bottenbreker die elke zin van het fraaie “Fucking” voorziet en alleen met z’n vuisten communiceert. Z’n vriendin is een dommig grietje en zo kan elk personage tot een uitgekauwd karikatuur herleid worden.
Natuurlijk is Statham charmant, maar toch begint de eendimensionale antiheld op den duur te irriteren. Dat de vlotte montage (met een paar toffe beeldtrucjes), adrenaline opwekkende soundtrack en geschifte actiescènes vermakelijk zijn, kan helaas niet verbloemen dat ‘Crank 2’ op den duur vervelend wordt. Visueel gezien valt er niets te klagen, maar 96 minuten lang naar een zichzelf constant herhalend stripverhaal te kijken wordt op den duur erg vermoeiend. Het gegeven dat je het (flinterdunne) verhaal al kent, maakt het er niet beter op. Dat er een deel 3 in de maak is, is het meest verrassende element van deze film. Deel een was met liefde gemaakt, het vervolg met dollartekens in de ogen. Jammer.
Frank v.d. Ven
Waardering: 2