Cuffs – The Lost Virgin (2002)
Regie: Toshiki Sato | 71 minuten | drama, erotiek | Acteurs: Nikki Sasaki, Taishi Matsunaga, Chika Saito, Asami Sakura
Erotiek en arthouse gaan best samen. Alleen, raak je er ook opgewonden van? Soms een beetje, maar het is duidelijk niet het enige doel van deze film, integendeel. Daarvoor is dit drama veel te realistisch. Het laat juist heel erg duidelijk zien hoe ‘gewoon’ en egoïstisch of leeg seks kan zijn. Geen poeha dus, geen mooie plaatsjes om het mooi. Niet dat er geen aandacht is geschonken aan de vormgeving en cameravoering, integendeel.
De beelden zijn vol, echt grootstedelijk Japans, maar niet gejaagd. De vertelstijl is rustig en recht voor zijn raap. Er worden niet te veel woorden vuilgemaakt aan allerlei uitleg, sterker nog, de personages zwijgen liever dan dat ze zeggen wat ze werkelijk voelen, vooral voor elkaar, of ze gaan gewoon lekker een potje vrijen. Komt het iemand bekend voor? Het geeft in ieder geval een mooie spanning aan het geheel, maar maakt het ook een beetje droevig. Want nee, vrolijk is deze film niet, die mensen laat zien die niet weten hoe ze dit leven van de beste kant kunnen zien en niet in staat lijken enig geluk toe te laten, of te genieten van dat wat ze wél hebben.
Deze vrij onbekende film van Toshiki Sato is een van de laatste in een reeks van typisch Japanse pink films. Een filmgenre uit de jaren 60 dat hij in de jaren 90 nieuw leven inblies. Het gaat overigens niet over homo’s, wat je door de roze aanduiding misschien zou verwachten. Het gaat over de moeilijke kanten van liefde, relaties en seksualiteit, met de nadruk op het laatste. Hier schemert Sato’s verleden als heuse pornoregisseur doorheen. Een tak van de filmindustrie waar hij zich kennelijk in thuis voelde, hoewel hij te veel talent bleek te hebben als verhalenverteller en cinematograaf om hierin te blijven steken.
Door de jaren heen ontstond een soort dogma rond het schieten van pink films. Naast de regels die al golden vanuit de Japanse censuur (er mag bijvoorbeeld nooit een geslachtsdeel in beeld komen en zelfs geen schaamhaar) moet een pink film een bepaald minimum aan seksscènes bevatten, mag hij niet veel langer duren dan een uur, moet hij gefilmd zijn in 16mm of 35mm, binnen een week en met een zeer beperkt budget. Zo ontwikkelde dit genre zich zowaar tot een kunstvorm.
En dat is goed te zien. ‘Cuffs’ is een van Sato’s laatste pink films en misschien wel dé laatste. Het is een prima, onafhankelijke, eigenzinnige en realistische film van een getalenteerd filmer, die je niet vrolijk stemt over het leven misschien, maar wel over filmmaken. Want het laat ook zien dat er met talent en visie een hoop mogelijk in film zonder dat het plat of leeg hoeft te zijn, laat staan veel hoeft te kosten.
Arjen Dijkstra