Dark Tide (2012)

Regie: John Stockwell | 114 minuten | avontuur, drama, thriller | Acteurs: Halle Berry, Olivier Martinez, Ralph Brown, Luke Tyler, Mark Elderkin, Thoko Ntshinga, Sizwe Msutu

Regisseur John Stockwell lijkt zich onderhand te hebben gespecialiseerd in films in en om het water. ‘Blue Crush’, ‘Into the Blue’ en, tot op zekere hoogte, ‘Turistas’, speelden zich allemaal af in paradijselijke waters en kuststreken. Maar ook al wordt de filmposter van ‘Dark Tide’ gedomineerd door Halle Berry in een kleurrijke bikini, verwacht in de film geen dromerige, voyeuristische onderwaterfotografie met Berry’s lichaam als hoofdonderwerp (zoals eerder wel het geval was bij Jessica Alba, in ‘Into the Blue’). Nee, ‘Dark Tide’ is een thriller en een drama; tenminste dit zou het moeten zijn. Op beide vlakken scoort de film helaas sterk onder de maat.

Wat in ieder geval (wel) een sterk punt van de film is, is de fotografie. Zowel het Zuid-Afrikaanse landschap als de haaien zijn mooi en indrukwekkend in beeld gebracht. Verschillende scènes met deze ontzagwekkende onderwaterkillers zouden niet misstaan in een documentaire van National Geographic, en het lijkt er ook echt vaak op dat de personages daadwerkelijk bij de beesten in de buurt zwemmen of met ze in contact komen. Ook de paar haai-aanvallen die de film rijk is, zijn tamelijk schokkend. Maar hoewel de aanblik van de haaien meestal al voor enige dreiging zorgt, figureren ze net iets te weinig in ‘Dark Tide’, en slaagt de rest van de film er niet goed in om zelf voldoende spanning op te wekken. Er wordt gewoon teveel ruzie gemaakt en geouwehoerd over gevoelens.

Op zich is er niets mis met drama of het verwerken van trauma’s zoals dat van Halle Berry’s personage in deze film, maar de pogingen van Berry ten spijt om nog iets van diepgang te genereren, blijven de problemen en discussies vrij oppervlakkig en zijn belangrijke personages daarnaast vaak te weinig sympathiek om een band mee op te bouwen. Zo is Brady (overtuigend gespeeld door Ralph Brown, dat zeker) een onuitstaanbare vent die denkt dat zijn geld hem het recht geeft iedereen om hem heen te kleineren, en die de kijker liever eerder dan later door een haai te grazen genomen ziet worden. Pogingen om zijn lompheid in perspectief te plaatsen en toch pathos voor hem op te wekken (door enige tragiek in zijn leven te onthullen) falen jammerlijk.

Om het boeiende verhaal of de interessante personages hoef je ‘Dark Tide’ dus niet te gaan bekijken. Het was mooi geweest als er dan in ieder geval nog veel haaien-actie zou plaatsvinden, maar dit valt ook erg tegen. Halverwege de film,wanneer er een tijd lang geen haai in de film is voorgekomen, hebben de makers duidelijk willen proberen om de film weer wat pit te geven door een willekeurige groep duikers – die verder niets met de hoofdpersonages te maken hebben – tijdens hun nachtelijke onderwater-strooptocht te laten overvallen door een haai. Tenminste, we moeten maar aannemen dat het hier om een haai-aanval gaat, aangezien er niet veel meer te zien is dan wat opspattend water en een verschrikt gezicht,, af en toe bijgelicht door een zaklamp. Zet er wat aanzwellende muziek en geluidseffecten onder en spanning gegarandeerd. Mwah, niet echt.

Wanneer onze “helden” in de laatste akte van de film naar “Shark Alley” gaan, waar echt grote haaien zwemmen, wordt het zowaar nog enigszins spannend, maar het komt helaas wat te laat. Met meer investering in verhaal en (interessante) personages had het een stuk gescheeld. Wat er van ‘Dark Tide’ aan waarde overblijft zijn aardige beelden van haaien, zeehonden, landschappen, en anderhalve scène met Halle Berry in bikini. Maar om hier nu meteen voor naar de winkel te rennen…

Bart Rietvink

Waardering: 2

DVD- en blu-ray-release: 19 september 2012