Date Night (2010)

Regie: Shawn Levy | 88 minuten | actie, komedie, romantiek | Acteurs: Steve Carell, Tina Fey, Mark Wahlberg, Mila Kunis, Mark Ruffalo, James Franco, Olivia Munn, Leighton Meester, Kristen Wiig, Ray Liotta, Taraji P. Henson, Jimmi Simpson, Savannah Paige Rae, Gal Gadot, Common, J.B. Smoove, Nick Kroll

De comedycracks van de Amerikaanse tv, Steve Carell (‘The Office’) en Tina ‘Sarah Palin’ Fey (’30 Rock’, ‘Saturday Night Live’), samen in een komische film. Dat moet haast wel hilarisch worden. Toch? Carell en Fey spelen Phil en Claire Foster; een burgerlijk, saai, ingedut, maar tevreden stel. Met twee kinderen en beiden een drukke baan valt het niet mee om nog kwali-tijd voor elkaar te hebben. Door middel van een wekelijks avondje uit doen ze hun best: ‘date night’. Altijd naar dezelfde tent, altijd dezelfde gespreksstof (‘thuis’ of ‘werk’) en altijd hetzelfde spel wanneer ze daar doorheen zijn: raden in welk stadium van de relatie andere stelletjes in het restaurant zich bevinden.

Nadat de Fosters van hun beste vrienden (Mark Ruffalo en Kristen Wiig) te horen krijgen dat zij na een jarenlang, ogenschijnlijk goed lopend huwelijk gaan scheiden, breekt de paniek uit. Hun vrienden blijken perfecte huismaatjes te zijn geworden, maar waar zijn de vonken gebleven? Vergelijkbaar met de situatie van Phil en Claire dus… Straks staat hen hetzelfde te wachten! Phil en Claire besluiten daarom het wekelijkse avondje uit anders aan te pakken. Ze doffen zich op en gaan de stad in om te eten bij de hipste tent aldaar. Maar zonder reservering geen tafeltje… Als ze vervolgens merken dat een ander stel dat wél had gereserveerd niet is komen opdagen grijpen ze hun kans en doen zich voor als die personen. Maar laten die personen nu net gezocht worden door een boevenbende! Een speciaal avondje uit wordt inderdaad wel héél speciaal…

Stop gewone mensen in een ongewone situatie en het wordt al snel als komisch aangeduid. Zo ook in deze film van regisseur Shawn Levy (‘Cheaper by the Dozen’ (2003) en ‘Just Married’ (2003)). Al snel blijkt echter dat de lach hier toch vooral niet in het verhaal zelf gezocht moet worden, maar eerder in de vertolkingen van Carell en – vooral – Fey. Samen een prima stel, maar eens te meer wordt bewezen dat je zo goed bent als het verhaal het toelaat. En daar wringt ‘m de schoen. Het verhaal grenst namelijk aan het belachelijke. Er wordt dermate veel domheid tentoongespreid dat het ergerlijk wordt. Terwijl we toch duidelijk geacht worden alles maar steeds hilarisch te vinden, het liefst ook nog bij de derde herhaling van een grap. Nergens een doordenker of subtiele opmerking; nee íedereen moet continu kunnen lachen en het liefst in de overtreffende trap. Zoals bijvoorbeeld tijdens de werkelijk beschamende vlucht met een gestolen auto. Hysterisch is op zo’n moment een betere omschrijving van het vertoonde.

Toch weten Carell en Fey je aandacht er wel bij te houden en zitten er zeker wel enkele grappige scènes in. Leuk zijn in een tv-serie of persiflage is natuurlijk ook andere koek dan anderhalf uur lang op het witte doek. Tina Fey weet hier duidelijk beter te doseren dan Steve Carell, die de neiging heeft om snel mee te gaan in de hysterie van het verhaal. Een vorm van humor die het in Amerika sowieso over het algemeen beter doet dan in het nuchtere Nederland. Vandaar misschien ook zijn enorme populariteit daar..? De vlakke bijrollen lijken zo uit een stripverhaal te komen, maar worden wel ingevuld door een keur aan celebs, zoals Mila Kunis, James Franco, Mark Wahlberg en William Fichtner. Ook de muziekindustrie draagt haar steentje bij met Will.I.Am, Leighton Meester en Common. Als de film het had moeten doen zonder de twee cracks was dat ongetwijfeld anders geweest. Nu is het een leuke bijkomstigheid. Nee, ‘Date Night’ brengt Sarah Palin… eh pardon, Tina Fey en Steve Carell bij elkaar en is alleen daarom een bijzondere film te noemen. Chapeau daarvoor. Zonder hen was deze hysterische film namelijk zonder twijfel verdwenen in de anonimiteit. Jammer dat de makers hen vervolgens niet het podium hebben geboden waarop ze konden excelleren. Want van de flauwigheden waar ze zich nu tussendoor moeten manoeuvreren krijgt de kijker geregeld het plaatsvervangende schaamrood op de kaken.

Brian Ligtvoet

Waardering: 2

Bioscooprelease: 6 mei 2010