De Engel van Doel (2010)

Regie: Tom Fassaert | 76 minuten | documentaire

Wie na het zien van ‘De Engel van doel’ niet in de misère van de hoofdpersonen blijft hangen, ervaart zijn of haar wereld eigen leven wellicht een stuk kleurrijker dan de 90 minuten daarvoor. Regisseur Tom Fassaert brengt het verhaal van de laatste bewoners van Doel, een Belgisch dorpje dat plaats moet maken voor de haven van Antwerpen. Fassaert geeft het uitzichtloze verhaal van de dorpelingen vorm in een mistige zwart-wit film die werkelijk elk schrijntje hoop in de kiem doet smoren. Het brengt de kijker dicht bij de belevingswereld van de hoofdpersonen.

‘De Engel van Doel’ is regelmatig dermate triest dat het bijna op de lachspieren zou werken. En wanneer de bewoners van Doel continu de schijn van een normaal functionerend dorp ophouden kun je ook echt niet aan die onvermijdelijke lach ontkomen. Bijvoorbeeld wanneer de plaatselijke fanfare een optocht voorgaat. Niet meer dan anderhalve man en een paardenkop tekenen het tafereel. De meeste bewoners van Doel zijn overleden of vertrokken. Wat rest is een klein spookstadje. Briljant zijn de scènes van de oude pastoor. Zo aan het eind van zijn leven kan ook hij het tij niet meer keren. En zijn preken houden de stemming er al helemaal niet meer in. Uitzichtloosheid ten top en toch weer die lach.

Al snel is duidelijk dat Fassaert het juiste decor en de juiste mensen heeft gevonden voor een indringend menselijk portret. De hoofdpersonen lijken zich geen moment van de camera bewust. En dus lijkt ‘De Engel van Doel’ bijna op een dramafilm, waarvoor Fassaert alle complimenten verdient. Deze complimenten vertaalden zich eerder in een eervolle vermelding van de oecumenische jury op het Filmfestival van Berlijn. ‘De Engel van Doel’ is niet de eerste documentaire die Fassaert maakte over het Belgische dorp. In 2006 maakte hij de documentaire ‘Doel leeft’ als afstudeerproject op het Nederlandse Film en Televisie Academie.

Fassaert weet het verhaal van de Doelers in beeld en geluid te verlengen. Het eindresultaat is authentiek, eerlijk en daarmee bijzonder interessant voor een ieder die kan genieten van een degelijk staaltje human interest.

Tjeerd Kooistra

Waardering: 4

Bioscooprelease: 31 maart 2011