De jueves a domingo (2012)
Regie: Dominga Sotomayor Castillo | 96 minuten | drama | Acteurs: Santi Ahumada, Emiliano Freifeld, Paola Giannini, Francisco Pérez-Bannen, Jorge Becker, Axel Dupré, Francisca Castillo, Belén Celedón, Ana López
‘De jueves a domingo’ (Van donderdag tot en met zondag) is het indrukwekkende speelfilmdebuut van Dominga Sotomayor Castillo, een in 1985 geboren Chileense filmmaakster. De film verhaalt over een vader en een moeder die met hun twee kinderen een lang weekend op reis gaan. Wat Lucía en Manuel aanvankelijk niet weten, maar wat zij langzamerhand vanaf de achterbank meekrijgen, is dat het misschien wel de laatste vakantie zal zijn als gezin. Vader (die alleen maar ‘papa’ genoemd wordt in de film) is degene die een punt wil zetten achter het huwelijk, blijkt al snel. Hij praat over een appartement dat hij kan huren. De moeder, Ana, probeert wanhopig alles bij het oude te laten. De jongste, Manuel, vermaakt zich prima en slaat niet zoveel acht op de steken onder water of het subtiele gekibbel van de ouders. Lucía daarentegen is al wat ouder en begrijpt naarmate de reis vordert, steeds meer dat na deze vakantie niets meer hetzelfde zal zijn als daarvoor.
Dominga Sotomayor Castillo legt de focus in ‘De jueves a domingo’ op de kinderen, met name de beleving van Lucía staat centraal. We zien de reis, door het dorre, onherbergzame landschap van Chili, voornamelijk vanuit haar standpunt. Lucía is een gevoelig meisje, dat in tegenstelling tot het clichébeeld dat in veel films van pubers wordt geschetst, juist een scherp oog heeft voor haar omgeving en de mensen om haar heen. Haar slapeloosheid en angst ‘s nachts is waarschijnlijk een direct gevolg van de onrust die haar ouders onbewust bij het kind zaaien. Ze praat niet over haar vermoedens, het woord ‘scheiding’ valt nergens, maar als kijker voel je dat ze weet hoe de vlag erbij hangt. Het is des te overtuigender omdat de kijker net zoveel informatie krijgt als Lucía. Veel mensen zullen zich nog wel een situatie in hun jeugd kunnen herinneren hoe het is als volwassenen over iets praten waar jij niets mee te maken had. Je nieuwsgierigheid willen bevredigen, maar slechts flarden van het gesprek mee krijgen, of woorden te horen waarvan je de betekenis niet kent. Zo is ‘De jueves a domingo’ ook gefilmd.
De emotionele betrokkenheid bij de personages wordt versterkt door de keuze van de filmmaakster (voor wie dit een erg persoonlijk project is) een groot deel van de film op te nemen in de Mazda waarin de familie rijdt. Er wordt over stoelen geklauterd en zelfs al rijdende bovenop het dak in het bagagerek gelegen, er worden traditionele auto-spelletjes in gedaan, er wordt in geslapen en gegeten, er worden verwijtende blikken over en weer gestuurd en verwijten worden ingeslikt (zoals wanneer papa twee jonge, aantrekkelijke liftsters meeneemt) en zowel Lucía als Manuel krijgen hun eerste autorijles. Wanneer het gezin de auto verlaat, wordt het beeld vaak meteen ruimer en krijgen we meer van het Chileense landschap mee, dat door de schitterende fotografie van Bárbara Álvarez goed tot het recht komt. ‘De jueves a domingo’ intrigeert van begin tot eind: dit is een gezin om wie je gaat geven. De sterke acteerprestaties van de vier belangrijkste acteurs – met name Santi Ahumada die de rol van Lucía speelt – in combinatie met het fraaie camerawerk en het herkenbare verhaal maken van deze Chileens-Nederlandse productie een mooie roadmovie, die je niet mag missen als je van het genre houdt.
Monica Meijer
Waardering: 3.5
DVD-release: 17 september 2012