De ontmaagding van Eva van End (2012)
Regie: Michiel ten Horn | 98 minuten | drama | Acteurs: Vivian Dierickx, Abe Dijkman, Ton Kas, Jacqueline Blom, Tomer Pawlicki, Rafael Gareisen, Anandi Gall, David Markx, Frans de Wit, Giam Kwee, Nina Tesselaar, Freddie Tratlehner, Minou van den Berg, Lotte van der Hoek, Kelly van der Waals, Stefan de Walle, Patricio Wiedermann, Flip Filz, Nicanor Zinga
Dat de One Night Stand films – traditiegetrouw in première op het Nederlands Filmfestival en ‘s winters uitgezonden op televisie – een springplank zijn voor beginnende talentvolle filmmakers is bekend. In 2009 verzorgden regisseur Michiel ten Horn (1983) en scenarioschrijfster Anne Barnhoorn (1982) de korte, maar verrukkelijke komedie ‘Alex in Amsterdam’ in de One Night Stand-reeks, waarin het titelpersonage een soort Amélie-achtige romance beleeft. Ten Horn en Barnhoorn werken blijkbaar prettig samen, want nu is er voor beide hun speelfilmdebuut, ‘De ontmaagding van Eva van End’. En wát voor een debuut.
De film draait om het gezin Van End, bestaande uit vader Evert (werkzaam in de frikadellenfabriek waar hij al net zo weinig in de melk te brokkelen heeft als thuis), moeder Etty (op de grens van overspannenheid, frigide en toe aan alles behalve haar aanstaande 25-jarige huwelijksfeest), oudste zoon Erwin (last van acne, gaat bijna samenwonen met Mardou, heeft zijn hele leven al uitgestippeld), probleemzoon Manuel (brutaal, rookt wiet, kampioen frikadellen eten) en de jongste, de vijftienjarige Eva (onflatteus gekleed, introvert, eenzaam). O ja, en het konijntje van Eva (wit, lief en zacht). Zoals in veel gezinnen treffen de familieleden zich hooguit een enkele keer per dag: tijdens de maaltijd aan tafel in de keuken Dat is ook waar Eva terloops vertelt dat er binnenkort een Duitse uitwisselingsstudent komt logeren, maar niemand luistert. Wanneer deze Veit door Eva meegenomen wordt, is het dan ook alsof de gebeurtenis uit de titel ter plekke plaatsvindt, zo overrompeld zijn ze. Etty sputtert nog iets over geen schone handdoeken, maar uiteindelijk berusten ze in het lot. En geleidelijk krijgt de in alle opzichten perfecte Veit grip op het leven van de Van Endjes. Iedereen wordt door hem geraakt en door hem aan het denken gezet. Dat levert kostelijke situaties op.
Veit is attent, behulpzaam, vriendelijk, belezen, welbespraakt en beschikt over een levenservaring om u tegen te zeggen. Hij weet veel over mediteren (wat Etty erg aanspreekt), leert Evert dat het het allerfijnst is om iets te doen voor je medemens en laat Erwin zien dat hij veel meer is dan alleen een huidprobleem. Dat Veit daarnaast ook nog eens een babe magnet is, vindt Eva dan weer minder prettig, maar zij krijgt toch maar mooi die ontmaagding op haar naam, al is er voor die tijd niets dat daarop wijst, wat toch wel een beetje steekt.
Het scenario zit vernuftig in elkaar, en laat elk gezinslid volledig tot hun recht komen. Zo ontstaan geen karikaturen, ondanks de wat absurdistische scènes, maar mensen van wie je zo maar gelooft dat ze bij je in de straat zouden kunnen wonen. De imperfecties van elk personage wordt op schitterende wijze blootgelegd, door deze te spiegelen aan Veits volmaaktheid. Of is het een schijnvolmaaktheid? De film is grappig en droevig tegelijk. Het creatieve camerawerk fascineert mateloos, de cast is uitmuntend (Ton Kas! Vivian Dierickx! Jacqueline Blom!) en de muziek van singer-songwriter Djurre de Haan is erg fraai. ‘De ontmaagding van Eva van End’ is eigenlijk net zo volmaakt als die Duitse uitwisselingsstudent. Hulde.
Monica Meijer
Waardering: 4
Bioscooprelease: 14 februari 2013