Dead Easy (2004)

Regie: Neal Sundstrom | 97 minuten | thriller | Acteurs: Richard Grieco, Joanna Pacula, Thandi Puren, Langley Kirkwood, Brendan Pollecutt, Russel Savadier, Ron Smerczak

Simon Storm is een succesvolle zakenman en heeft op financieel en materieel gebied alles wat zijn hartje begeert. Zijn privé-situatie is echter een stuk minder idyllisch. Hij is getrouwd, maar houdt er tevens nog een tweede relatie op na en tot overmaat van ramp komt hij er ook nog eens achter dat zijn vrouw tevens vreemdgaat. Wanneer hij echter besluit om een detective in te huren die het overspel van zijn vrouw op foto vast moet leggen en in een dronken bui deze man ook nog eens de opdracht geeft om zijn vrouw te vermoorden, ontvouwt zich al snel een manipulatief steekspel.

‘Dead Easy’ is een thriller, overgoten met een erotisch sausje, waarvan er dertien in een dozijn gaan. Een goedkoop verhaal, matig acteerwerk, een overdaad aan clichés, bordkartonnen personages en de totale afwezigheid van spanning of aardige schrikmomenten, kortom alle kenmerken die opduiken bij de bespreking van een film van inferieure kwaliteit zijn op deze productie van toepassing. Aanvankelijk kun je als kijker wellicht nog het idee krijgen dat de film traag begint om vervolgens naar een bloedstollende climax toe te werken, maar die hoop vervliegt al vrij snel. De film blijft traag en vlak en ontwikkelt zich uiteindelijk tot een polyinterpretabel geheel dat zowel elementen van een thriller, een dramafilm als ook een slechte televisiefilm in zich herbergt. De bekendste acteur die in deze film te bewonderen valt, is waarschijnlijk Richard Grieco. In zekere zin is dit ook een indicatie voor de kwaliteit van deze film, want Grieco staat nou niet bepaald te boek als een begenadigd acteur. In deze film doet hij eigenlijk ook niet veel meer dan het herkauwen van een voor hem typische rol, namelijk die van kettingrokende en stevig drinkende macho met lichtelijk agressieve trekjes. De personages vormen sowieso een probleem in deze film. Vrijwel alle mensen die in ‘Dead Easy’ voorkomen zijn onsympathiek en moreel verwerpelijk, alleen de gradaties verschillen lichtelijk. Om het verhaal dat ten grondslag ligt aan deze film enigszins tot wasdom te laten komen, is het echter noodzakelijk dat de kijker emotioneel betrokken raakt bij het verhaal, een situatie die in het geval van ‘Dead Easy’ zeer onwaarschijnlijk lijkt. De personages zijn immers vooral zelf de oorzaak van alle problemen waarmee ze te maken krijgen.

‘Dead Easy’ is in vrijwel alle opzichten een mislukte film en het uitzitten van de volle 97 minuten is, in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, een hele opgave. Wellicht dat de film nog een educatieve functie kan vervullen door toekomstige thrillerregisseurs te laten zien hoe het absoluut niet moet.

Frank Heinen