Deep End (1971)

Regie: Jerzy Skolimowski | 88 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Jane Asher, John Moulder-Brown, Karl Michael Vogler, Christopher Sandford, Diana Dors, Louise Martini, Erica Beer, Anita Lochner, Anne-Marie Kuster, Cheryl Hall, Christine Paul-Podlasky, Dieter Eppler, Karl Ludwig Lindt, Eduard Linkers, Will Danin, Gerald Rowland, Burt Kwouk, Ursula Mellin, Uli Steigberg, Erika Wackernagel, Peter Martin Urtel, Sean Barry-Weske, Jerzy Skolimowski

Een film uit 1971 die speelt tijdens de periode van ‘The Swinging Sixties’ in Londen?  Is dat na veertig jaar niet gedateerd en nog de moeite waard om te gaan zien? Twijfel geen moment: ‘Deep End’ van Jerzy Skolimowski is in een gerestaureerde versie opnieuw uitgebracht en nog steeds volledig eigentijds, verrassend en absoluut de moeite waard. ‘Deep End’ is een licht bizarre geschiedenis vol met absurdistische humor: een gelaagd scenario, komedie en bitterzoet drama tegelijk.

De gebeurtenissen spelen zich grotendeels af in een openbaar badhuis. Mike (John Moulder Brown), jong en nog een beetje bleu, vindt nadat hij op school geslaagd is, daar zijn eerste baantje als hulpje. Zijn collega Susan (Jane Asher) wijdt hem in de eigenaardigheden van zijn vakgebied in en laat hem – lucratief – de ruggen van oudere vrouwen wassen, een taak die hem fooien oplevert als zij tevreden zijn over hoe hij zijn werk verricht.

Susan is een door de wol geverfde, vrijgevochten knappe roodharige, die er gelijktijdig meerdere relaties op na houdt en die de mannelijke bezoekers van het badhuis soms wat extra aandacht en zorg verleent. Zij speelt haar spel met verve en veel genoegen.

Mike is vijftien en nog een groentje en krijgt in het badhuis te maken met vrouwen die hem wel een lekker jong ding vinden. We zien een rij van typetjes passeren van oudere vrouwen tot jonge schoolmeisjes. Klinkt het misschien wat ranzig en riekt het naar een goedkope sekskomedie? Dat zou echt een misvatting zijn. Naar mate de ontwikkelingen vorderen, wordt de ondertoon steeds serieuzer.

Speciale vermelding verdient de inbreng van Diana Dors (destijds een Engelse seksbom gelijk Marilyn Monroe). Kunnen blonde seksbommen niet acteren? Diana bewijst het tegendeel. Haar vertolking van de rol van rijpere en weelderige dame is memorabel. Zij speelt verrukkelijk en met veel humor. Zij drukt de onervaren Mike aan haar boezem en probeert hem, de hartstochtelijke voetballiefhebber, te verleiden met fantasie- en zinnenprikkelende voetbaltermen en zo te laten ‘scoren’.

Mike is echter geheel gefocust op Susan. Ondanks hun verschil in levenservaring valt hij onherroepelijk voor haar, zij speelt echter haar eigen kat-en-muis-spelletje en laat hem koeltjes naar haar gunsten dingen zonder hem zelfs maar iets meer dan een vinger te gunnen. Met heftige en obsessievere gevoelens begint hij haar te schaduwen en in haar diverse relaties te dwarsbomen. Vermakelijk zijn een hilarische achtervolging in een seksbioscoop en een dure nachtclub waar Susan hem steeds opnieuw weer aantrekt en tegelijk afstoot. Mike moet en zal haar ‘veroveren’ en gaat steeds verder…

Het spel van Jane Asher en John Moulder Brown is overtuigend. De soundtrack met muziek van Cat Stevens en Can levert een sterke ondersteuning aan het ook al visueel zo sterke ‘Deep End’. De gekozen locaties weerspiegelen perfect het tijdsbeeld; het vale en grauwe uitgaanscentrum SOHO uit de tijd van de seksshops en louche nachtclubs, het verpauperde en armoedige badhuis met zijn foeilelijke kleedhokjes en oude baden, miezerige pornoclubs, etcetera. De film steekt overtuigend en gelijktijdig subtiel de draak met de preutse en bekrompen seksuele moraal van de Engelsen in die tijd.

‘Deep End’ verdient zijn re-release ten volle. Het is genieten bij dit meesterwerkje dat geenszins is achterhaald. Bij een film van deze kwaliteit met absurdistische ondertoon boordevol ironie past een bijzonder einde. Dat geven we uiteraard niet weg, maar regisseur Skolimowsky is daar zeker geslaagd. Dat einde is niet alleen verrassend, maar cinematografisch fraai vormgegeven. Voor de liefhebber van cinema een heus pareltje!

Rob Veerman

Waardering: 4

Bioscooprelease: 14 juli 2011
DVD-release: 16 januari 2012