Dennis Hopper: The Decisive Moments (2003)

Regie: Thom Hoffman | 78 minuten | documentaire | Acteurs: Dennis Hopper, Robert Rauschenberg, Sean Penn, David Lynch, Walter Hopps, Wim Wenders, Bruce Conner, Ed Ruscha, Chuck Arnoldi, Julian Schnabel, Paul Lewis, Fred Hoffman

De oude man herinnert zich hoe hij als tiener rondzwerft door de barre omgeving van Dodge City, Kansas. Hij loopt over de treinrails en stapt af en toe opzij om een passerende trein langs te laten. Lang kijkt hij ze na. Hij vraagt zich af waar de treinen heenrijden. De tiener heet Dennis Hopper. Hij heeft een enorme drang acteur te worden, al vinden zijn ouders zoiets een excuus om je als een nietsnut te gedragen. De jonge Dennis slaagt erin Hollywood binnen te komen en speelt bijrollen in de James Dean-films ‘Rebel without a Cause’ (1955) en ‘Giant’ (1965). Hij raakt met Dean bevriend. Dennis is verkocht.

Dit is ongeveer de in het Nederlands ingesproken introductie op het filmportret van Thom Hoffman waarin er wordt teruggeblikt op het veelbewogen leven van Dennis Hopper. De man is pas 66 jaar maar het lijkt alsof hij alles meegemaakt heeft. En dat heeft hij, deze regisseur, acteur, scriptschrijver, kunstenaar en kunstverzamelaar in feite ook. James Dean, Martin Luther King, successen, controverses, nominaties, verbanning, drugs, drank, ontwennen, kortom hoogtepunten maar ook een hoop dieptepunten. Eigenlijk begint de film met een ellenlang en indrukwekkend citaat van de goede man.

Met sigaar vertelt Hopper ons verder grappige en trieste anekdotes die ondersteund worden door interviews met mensen uit zijn omgeving en filmfragmenten. De beslissende momenten in het leven van rebel Hopper worden becommentarieerd door o.a. regisseurs Wim Wenders (‘Der Amerikanische Freund’ (1977)), David Lynch (‘Blue Velvet’ (1986)) en vrienden. Volgens Wim Wenders, personifieert Dennis Hopper het goede en het slechte van de jaren zestig.

Regisseur Thom Hoffman vertelt in een interview dat de productie van de film vertragingen heeft opgelopen. Vooral vanwege de dure rechten van de fragmenten die hij wilde gebruiken. Maar ook dat Hopper zelf, tijdens het maken van de film anderhalf jaar lang onvindbaar was. De documentaire is interessant voor Hopper fans maar ook wel voor de jongere generaties die Hopper alleen van latere films zoals ‘Speed’ (1994) en ‘Waterworld’ (1995) kennen. Dennis Hopper heeft het allemaal meegemaakt en overleefd. Hij lijkt rustiger geworden. Maar Sean Penn meent dat het monster in Hopper zelf nog steeds aanwezig is. En wie diep in de ogen van de weliswaar oudere Hopper kijkt moet Penn gelijk geven.

Sarita Koendjbiharie