Die Kinder vom Napf (2011)

Regie: Alice Schmid | 87 minuten | documentaire

In het donker doemt een zwerm lichtjes op. Slingerend loopt een groep door de sneeuw. We horen kinderstemmen, vrolijk pratend. Dit is het dagelijks leven van de kinderen van Napf, de kinderen die hoog in de Zwitserse Alpen rond de berg Napf wonen en naar het dal moeten afdalen om naar school te gaan. Sommigen nemen de kabelbaan, anderen worden met busjes vervoerd. Na schooltijd helpen de kinderen hun ouders op de boerderij, ze verzorgen de dieren, slaan palen in de grond, zetten muizenvallen uit, maaien het gras met een zeis. Een jaar lang filmde documentairemaakster Alice Schmid deze kinderen. Elke dag was ze op de school en ging ze met een kind mee naar huis. Zo kon ze een portret maken van de beeldschone natuur in alle vier de seizoenen, gefilmd vanuit de ogen van de zich bijzonder volwassen gedragende kinderen.

Met de vele shots van de omgeving geeft ‘Die Kinder vom Napf’ de gemiddelde Nederlander vast een vakantiegevoel, en wellicht ook een verlangen om ook daar te wonen. De kinderen zijn zeer trots om alles aan de kijker te tonen. Ze voelen zich  zeer op hun gemak voor de camera en lijken wel geboren filmsterren. Al zingend en spelend dartelen ze door het beeld en zo leren we ze stuk voor stuk kennen, ook al zijn het wel vijftig kinderen die in ‘Die Kinder vom Napf’ voorkomen. Sommige komen vaker terug, zoals het bijzondere meisje Laura, dat beteuterd in de klas zit wanneer ze als enige geen diploma krijgt van de juf.

Omdat de dieren zo’n belangrijk onderdeel vormen in de levens van de kinderen, zijn die ook veelvuldig in beeld. Soms lijken ze ook commentaar te geven op situaties: als er wordt gepraat over de donder en bliksem, rennen de paarden verschrikt weg. De omgeving wordt ook zeer sterk benadrukt in het geluid. Met weinig muziek, maar veel achtergrondgeluiden heeft dit een mooi effect. De schommels kraken oorverdovend en de kabelbaan, met daarin de bange Laura, maakt een angstaanjagend brommend geluid. De sterke wind klinkt overal doorheen, en zo is de natuur de hoofdrolspeler in ‘Die Kinder vom Napf’, waarover de kinderen ons alles vertellen.

Vanwege een beperkt budget is ‘Die Kinder vom Napf’ met simpele middelen gemaakt. Met een digitale camera legde Schmid alles vast, omdat ze per se deze film wilde maken. Ze is namelijk zelf ook in deze schitterende omgeving opgegroeid. We krijgen hier een soort ideale jeugd voorgeschoteld, waarin mensen nog op eenvoudige wijze leven. De ouders zijn vrijwel afwezig, en daardoor lijkt het een soort kindersamenleving. ‘Die Kinder vom Napf’ levert de streek in ieder geval meer naamsbekendheid van het gebied op, zodat het misschien, zoals een meisje oppert in de film, “bekend wordt zoals Hollywood en er veel mensen willen wonen”. Misschien hoeft de school dan niet te sluiten…

Mirte Brethouwer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 22 november 2012
DVD-release: 8 oktober 2013