Doctor Infierno (2007)

Regie: Paco Limón | 84 minuten | actie, horror, komedie, fantasie, science fiction | Acteurs: Arturo De Bobadilla, Belinda Fernández, David Ransanz, José Torija, Jorge Gallego, Pat Polo, Raquel Escribano, Ana Luna, Almudena Rubio, Jaime Buesa, Roberto Yagüe Enríquez, David Benedicte, Javier Calvo, Javier Albarrán, Chema Antón, Jose Manuel Antón, Sara Badiola, Jennifer Baldoria, Aurelio Campo, Eduardo Carpintero

Het horrorgenre kent vele subgenres en de liefhebbers van horror hebben vaak verschillende smaken. Mainstream horror, het deel van de horrorfilms die het meest geschikt zijn voor een groot publiek beleefde sinds het uitkomen van ‘Scream’ (Wes Craven) een comeback waarna het verschillende films opleverde met vaak frisse jonge tieners en een goed gedoseerde spanningsboog maar wel vrij vlakke en ‘veilige’ horror. Denk hierbij aan de ‘I Know What You Did Last Summer’-reeks en bijvoorbeeld ‘Urban Legend’ en ‘The Faculty’. Recentelijk zijn de remakes van enkele Japanse horrortoppers zoals ‘The Ring’ en ‘The Grudge’ populaire griezelfilms die een groot publiek wisten te bereiken, mede door de verhuur op DVD.

Naast de meer mainstream horrorfilms zijn er zoals gezegd vele subgenres en kruisbestuivingen met ieder hun eigen schare liefhebbers. Slasherfilms, zombiefilms, Nederhorror, pulphorror, gekke dokter-horror, gevaarlijke beesten-horror, demonische poppen-horror, je kunt het zo gek niet bedenken maar zo’n beetje elk genre is in de horror al eens aangewend om ons te laten griezelen of te laten walgen. Laat deze omgeving van bloederige en ‘over the edge’ horror nou net de plek zijn waar de grootste fans van ‘Doctor Infierno’ moeten zitten. De film van regisseur Paco Limón is even bizar als fascinerend. Het kan niet anders of regisseur Limón moet een groot fan zijn van de meer obscure subgenres van de horror aangezien de film vol zit met karakters, cameravoering en mise-en-scene die schatplichtig is aan grootheden uit de underground van de horror zoals Peter Jackson (‘Braindead’, ‘Bad Taste’), Sam Raimi (‘Evil Dead’, ‘Evil Dead 2′ en ‘Army of Darkness’) en Stuart Gordon (‘Re-animator’). Deze film heeft vrijwel alles wat een fan van de meer bizarre horror wil zien: het heeft een overmaat aan bloederige afrekeningen, veel ‘gore’, het heeft snelle vechtsportactie (à la vele bekende Aziatische vechtfilms), het heeft een hele reeks aan bizarre karakters die rechtstreeks uit een film als ‘Braindead’ of ‘Ichi the Killer’ lijken te zijn overgestapt. Het heeft bovendien een bizarre en hallucinerende verhaallijn (boven al verkort weergegeven) en in de vorm van Arturo de Bobadilla in de rol van ‘El Doctor’, een bizarre arts die met zijn opvallende mate van ‘overacting’ en schmieren meer hoongelach of juist irritatie oproept dan angst. Maar de rest van de film herinnert je eraan dat al deze buitensporigheid juist past in de bizarre geest van deze film.

In ieder geval is duidelijk dat Doctor Infierno een film is gemaakt door een groot liefhebber die niet over een nacht ijs is gegaan, Hoewel de film geen gigantisch budget kende (naar verluidt zo’n 20.000 euro) is wel duidelijk dat regisseur Limón, in tegenstelling tot sommige andere low budget horrorregisseurs, wel talent bezit. De voor het grootste deel in sfeervol zwart-wit geschoten film oogt verzorgd en er wordt op de meeste momenten knap gebruik gemaakt van belichting en editing. Ook de effecten zijn ondanks het lage budget adequaat voor dit soort films. Hetzelfde kan gezegd worden voor de computereffecten die alleen maar bijdrage aan het absurde van het verhaal. De gemiddelde horrorliefhebber zal zich hoofdschuddend afvragen wat hij hiermee aan moet maar ‘Doctor Infierno’ zal voor hardcore horrorliefhebbers een lust voor het oog zijn. Een amusant samenspel van ‘gore’, een bizar komische sfeer en een maniakaal tempo.

Joost Hoedemaeckers