Dog Soldiers (2002)
Regie: Neil Marshall | 105 minuten | actie, horror | Acteurs: Kevin McKidd, Sean Pertwee, Emma Cleasby, Liam Cunningham, Thomas Lockyer, Darren Morfitt, Leslie Simpson, Chris Robson, Tina Landini, Craig Conway
Soldaat Cooper (Kevin McKidd) heeft een waardeloos weekend. Hij ziet een promotie aan zijn neus voorbijgaan, is met zijn peloton gedropt in het natuurlijke habitat van een horde bloeddorstige weerwolven en mist daardoor de voetbalwedstrijd van de eeuw; een Brit zou van minder zijn goede humeur verliezen.
‘Dog Soldiers’ is een film die niet wordt gehinderd door een complexe verhaallijn. Een groep Britse militairen wordt tijdens een oefenmissie in de Schotse hooglanden geconfronteerd met een horde weerwolven. De radio is uiteraard defect, dus wat volgt is een anderhalf uur durende adrenalinetrip. De soldaten verschansen zich in een verlaten cottage en proberen de weerwolven al schietend buiten de deur te houden. Als de munitie op begint te raken, moeten ze echter noodgedwongen naar allerhande geïmproviseerde wapens grijpen. Elektrische broodmessen, kokend water en een heus slagzwaard worden ingezet om het huis weerwolfvrij te houden.
Marshall richt zich met zijn film duidelijk op horrorliefhebbers met een korte aandachtsspanne. De actie is divers, bloederig en nogal absurdistisch. Wat bijvoorbeeld te denken van een hond die aan de haal gaat met de uitpuilende darmen van een zwaargewonde soldaat? Vrijwel iedereen die tussen de kaken van de filmmonsters eindigt, perst eerst nog even een typische uitsmijter over de lippen. “Weerwolven? Eerder schoothondjes,” schampert één van de militairen triomfantelijk na een aanval te hebben afgeslagen. Dat hij een moment later op een nare wijze aan zijn einde komt, spreekt bijna voor zich. De film zit vol met dergelijke humor, maar komt nergens geforceerd over. De galgenhumor van de hoofdrolspelers is vooral een uitlaatklep in een hopeloze situatie, hetgeen zowaar nog wat bijdraagt aan de grimmige ondertoon van de film.
‘Dog Soldiers’ is de eerste film van de (doorgaans) gelauwerde Britse regisseur Neil Marshall (‘The Descent’, ‘Doomsday’), die in zijn bescheiden oeuvre vaak de meest onwaarschijnlijke concepten op de kijker loslaat. Zo werd in zijn postapocalyptische actiespektakel ‘Doomsday’ de show gestolen door dansende kannibalen, futuristische commando’s en ridders: een bizarre cocktail van personages die weliswaar wisselend werd ontvangen, maar in elk geval leidde tot een memorabele film. In zijn claustrofobisch horrorfilm ‘The Descent’ castte hij tot ieders verbazing uitsluitend vrouwen voor de hoofdrollen.
Ook ‘Dog Soldiers’ is allesbehalve een typische genrefilm. De weerwolven mogen hun tanden een keer niet zetten in de gebruikelijke kudde weerloze slachtoffers, maar moeten het opnemen tegen tot op de tanden bewapende militairen die niets te verliezen hebben. De film is zelfs naar de maatstaven van het weerwolfgenre bijzonder gewelddadig. Kijkers die niet op een litertje rondspuitend bloed meer of minder kijken, kunnen waarschijnlijk hun lol niet op. Dat wil overigens niet zeggen dat de film van alle diepgang ontdaan is. Marshall weet zijn personages ver boven het niveau van onderling uitwisselbaar slachtvee uit te tillen, zonder zich te bezondigen aan al te lange dialogen. De filmmakers verdienen bovendien een schouderklopje voor het fraaie camerawerk. Gehandicapt door een bescheiden budget blijven de weerwolven zeker in de eerste helft van de film grotendeels onzichtbaar. We zien de actie wel door hun ogen, wat de spanning enorm opdrijft. Als de monsters uiteindelijk toch in volle glorie hun opwachting maken, loopt dat zowaar een keer niet op een anticlimax uit. Probeer na het zien van deze film nog maar eens te gaan wandelen in de Schotse hooglanden, zonder continue over je schouders te kijken.
Tom van Leeuwen
Waardering: 4
Bioscooprelease: 21 november 2002